Otto Landsberg: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian |
drobne techniczne |
||
Linia 11:
Został członkiem komisji negocjującej z ramienia Niemiec [[traktat wersalski]]. Protestując przeciw "dyktatowi", jako jedyny ze swego kraju, nie złożył podpisu pod ostateczną wersją dokumentu. Ponadto, demonstracyjnie ustąpił ze stanowiska ministra sprawiedliwości Rzeszy, a podczas głosowania w niemieckim parlamencie był za odrzuceniem traktatu. W latach [[1920]]-[[1923]] stał na czele misji poselstwa niemieckiego w [[Bruksela|Brukseli]], jednak pomimo podejmowanych przezeń działań dyplomatycznych wojska [[Francja|francuskie]] i [[Belgia|belgijskie]] zajmują [[Nadrenia|Nadrenię]] (za niewypłacenie przez Niemcy wszystkich reparacji zasądzonych traktatem).
W [[1924]] r. ponownie podjął pracę adwokata. W latach [[1924]]-[[1933]] był posłem na Reichstag. Został ekspertem ds. prawa w SPD oraz reprezentantem prawnym Rządu Pruskiego. Jako poseł opowiadał się przeciwko amnestii dla sprawców morderstw kapturowych, dokonywanych w Niemczech podczas rewolucji, krytykował [[wynaturzenie|wynaturzenia]] niemieckiego życia politycznego, prowadził też działalność publicystyczną. W [[1925]] r. był rzecznikiem sądzonego byłego prezydenta Rzeszy [[Friedrich Ebert|Friedricha Eberta]].
W [[1933]] r., po delegalizacji SPD, został, jako przeciwnik [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]] i [[Żydzi (naród)|Żyd]], zmuszony do wyjazdu. W [[1938]] r. pozbawiono go obywatelstwa niemieckiego. [[II wojna światowa|II wojnę światową]] spędził, ukrywany przez przyjaciół, w [[Holandia|Holandii]]. Po wojnie pozostał w Holandii, współpracując już tylko okazyjnie z ''Neuer Vorwärts'' – organem SPD.
| |||