Olbia (kolonia grecka): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
+ mapa + dr.red. i styl.
Linia 1:
[[Image:Ancient Greek Colonies of N Black Sea.png|thumb|300px|Olbia i inne kolonie greckie w północnej części Morza Czarnego, ok. 450 p.n.e.]]
'''Olbia''' (zwana też ''Borysthenes'') kolonia greckiego [[Milet]]u leżąca na północnym wybrzeżu [[Morze Czarne|Morza Czarnego]] w pobliżu ujść [[Boh]]u i [[Dniepr]]u, założona w pierwszych latach [[VI wiek p.n.e.|VI wieku p.n.e.]]. Główny ośrodek handlu zbożem i rybami. W okresie największego rozkwitu w [[IV wiek p.n.e.|IV wieku p.n.e.]] w mieście otoczonym murami żyło do 40 tys. mieszkańców. Olbia bogaciła się głównie na pośrednictwie w handlu ze [[Scytowie|Scytami]]. W [[V wiek p.n.e.|V wieku p.n.e.]] Olbię odwiedził prawdopodobnie [[Herodot]], a w [[95]] [[n.e.]] [[stoicyzm|stoicki]] [[filozof]] [[Dion Chryzostom]], który dał szczegółowy opis Olbii w ''Mowie borystynejskiej''. W [[III wiek p.n.e.|III wieku p.n.e.]] miasto zaczyna chylić się ku upadkowi z powodu pojawienia się na scytyjskich stepach [[Sarmaci|Sarmatów]], którzy przerwali regularne dostawy zboża, a same miasto nękali najazdami. W [[II wiek p.n.e.|II wieku p.n.e.]] jakiś odłam scytyjskich plemion zajął Olbię, chcąc odbudować handlowe powiązania. W [[63 p.n.e.|63 roku p.n.e.]] armia [[Dakowie|Daków]] i [[Dakowie|Getów]] zdobyła i zniszczyła miasto. Liczba ludności spadła do 3 tys. Pod władaniem [[Rzym]]u Olbia powoli się odbudowywała, jednak nigdy nie wróciła do dawnej potęgi. W [[III wiek]]u n.e. została zdobyta przez [[Goci|Gotów]], a w [[370]] n.e. przez [[Hunowie|Hunów]].
 
'''Olbia''' (zwana też ''Borysthenes'') kolonia greckiego [[Milet]]u leżąca na północnym wybrzeżu [[Morze Czarne|Morza Czarnego]] w pobliżu ujść [[Boh]]u i [[Dniepr]]u.
 
'''Olbia'''Założona (zwana też ''Borysthenes'') kolonia greckiego [[Milet]]u leżąca na północnym wybrzeżu [[Morze Czarne|Morza Czarnego]] w pobliżu ujść [[Boh]]u i [[Dniepr]]u, założonazostała w pierwszych latach [[VI wiek p.n.e.|VI wieku p.n.e.]]. GłównyStała się dużym ośrodekośrodkiem handlu zbożem i rybami. W okresie największego rozkwitu w [[IV wiek p.n.e.|IV wieku p.n.e.]] w mieście otoczonym murami żyło do 40 tys. mieszkańców. Olbia bogaciła się głównie na pośrednictwie w handlu ze [[Scytowie|Scytami]]. W [[V wiek p.n.e.|V wieku p.n.e.]] Olbię odwiedził prawdopodobnie [[Herodot]], a w [[95]] [[n.e.]] [[stoicyzm|stoicki]] [[filozof]] [[Dion Chryzostom]], który dał szczegółowy opis Olbii w ''Mowie borystynejskiej''. W [[III wiek p.n.e.|III wieku p.n.e.]] miasto zaczyna chylić się ku upadkowi z powodu pojawienia się na scytyjskich stepach [[Sarmaci|Sarmatów]], którzy przerwali regularne dostawy zboża, a same miasto nękali najazdami. W [[II wiek p.n.e.|II wieku p.n.e.]] jakiś odłam scytyjskich plemion zajął Olbię, chcąc odbudować handlowe powiązania. W [[63 p.n.e.|63 roku p.n.e.]] armia [[Dakowie|Daków]] i [[Dakowie|Getów]] zdobyła i zniszczyła miasto. Liczba ludności spadła do 3 tys. Pod władaniem [[Rzym]]u Olbia powoli się odbudowywała, jednak nigdy nie wróciła do dawnej potęgi. W [[III wiek]]u n.e. została zdobyta przez [[Goci|Gotów]], a w [[370]] n.e. przez [[Hunowie|Hunów]].
 
Wykopaliska archeologiczne w Olbii rozpoczęły się w [[1794]] za sprawą akademika P.S. Pallasa. Jednak poważne prace prowadzono dopiero w [[XIX wiek]]u - [[Aleksiej hr. Uwarow]]. Od [[1902]] do [[1926]], z przerwą na lata I wojny światowej, rewolucji i wojny domowej, wykopaliska w Olbii prowadził [[Borys Farmkowski]]. Później badaniami zajmowali się: L. M. Slavina, À. N. Karaseva, Å. I. Levi. Obecnie badania archeologiczne w Olbii prowadzi S.D. Krizicki.