Synteza na podłożu stałym: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
+ |
m drb |
||
Linia 3:
Technika ta jest stosowana głównie do syntezy rozmaitych [[biopolimer|biopolimerów]] - [[DNA]], [[Białko|białek]], które wymagają precyzyjnej kontroli kolejności przyłączających się substratów, które tworzą odpowiednie sekwencje poli[[peptyd]]owe lub [[nukleotyd]]owe. Stosuje się ją także do syntezy polimerów sztucznych - np: polimerów blokowych i [[dendrymer|dendrymerów]].
Synteza z fazą stałą jest wieloetapowym cyklem rekcji, w których istotne jest filtrowanie fazy stałej i związanego z nią produktu. Zadaniem podłoża jest z jednej strony uproszczenie wyodrębniania produktu po zakończonej syntezie, a z drugiej precyzyjna kontrola jej przebiegu.
Kontrolę syntezy prowadzi poprzez stosowanie następującej sekwencji działań, pokazanej na przykładzie
*jeden z [[monomer|monomerów]] ( np: A) reaguje się z powierzchnią podłoża
*tak przygotowane podłoże zanurza się w roztworze dwufunkcyjnego
*po przereagowaniu A z B, podłoże się wyodrębnia, płucze i przenosi do roztworu z monomerem A - na powierzchni podłoża znajduje się już zatem produktu o budowie ABA
*podłoże ponownie się wyodrębnia, płucze i ponownie poddaje reakcji z B (powstaje ABAB)
| |||