MaliVai Washington: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m +no: |
m ort. |
||
Linia 1:
'''MaliVai Washington''' (ur. [[20 czerwca]] [[1969]] w Glen Cove, [[Nowy Jork (stan)|Nowy Jork]]), [[tenis]]ista [[Stany Zjednoczone|amerykański]], finalista [[Wimbledon]]u, reprezentant w [[Puchar Davisa|Pucharze Davisa]].
Kariera zawodowa Afroamerykanina Washingtona, tenisisty praworęcznego z oburęcznym bekhendem, przypadła na lata [[1989]]-[[1999]]. W [[1990]] znalazł się po raz pierwszy w czołowej setce rankingu, a w sierpniu t.r. pokazał się z dobrej strony w turnieju w New Haven, gdzie w drodze do 1/8 finału pokonał Czecha [[Ivan Lendl|Ivana Lendla]], który zaledwie tydzień wcześniej utracił pozycję lidera rankingu światowego. Przełomowy w karierze Washingtona okazał się sezon [[1992]] - wygrał dwa turnieje ([[Memphis]] w finale z [[Wayne Ferreira|Wayne'
W sezonie [[1993]] grał nieco mniej skutecznie, ale zaliczył kolejne dwa finały, w tym w dużym turnieju w Key Biscaine (przegrał z [[Pete Sampras]]em). Regularne starty w najważniejszych turniejach ([[Australian Open]] i [[French Open]] IV runda, Wimbledon II runda, US Open III runda) zapewniły mu miejsce w niepunktowanym, ale dobrze płatnym [[Puchar Wielkiego Szlema|Pucharze Wielkiego Szlema]] w [[Monachium]], gdzie jednak nie odegrał większej roli, odpadając w pierwszym meczu z Niemcem [[Michael Stich|Michaelem Stichem]]. Udany występ zaliczył nieco wcześniej na dużym turnieju halowym w [[Sztokholm]]ie, gdzie osiągnął półfinał po zwycięstwach m.in. nad [[Amos Mansdorf|Mansdorfem]], [[Boris Becker|Beckerem]] (trzeciego zawodnika rankingu Washington pokonał 6:1, 6:3) i Ferreirą. W styczniu [[1994]] dotarł do ćwierćfinału [[Wielki Szlem|wielkoszlemowego]] Australian Open, pokonując m.in. wicelidera rankingu Sticha i wracającego do tenisa Szweda [[Mats Wilander|Wilandera]]; przegrał z rodakiem [[Todd Martin|Toddem Martinem]] (późniejszym finalistą). W dalszej części sezonu dochodził kilkakrotnie do półfinałów i ćwierćfinałów turniejowych, a w październiku 1994 doczekał się trzeciego zwycięstwa turniejowego - w finale w [[Ostrawa|Ostrawie]] pokonał Francuza [[Arnaud Boetsch|Boetscha]].
Linia 11:
Sukces wimbledoński nie okazał się punktem wyjściowym do dalszych dobrych startów. Amerykański tenisista był w kolejnych latach prześladowany kontuzjami, co wykluczało go na miesiące ze startów turniejowych. Nie zdołał osiągnąć już żadnego finału, w [[1997]] wypadł z czołowej setki. W grudniu 1999 zdecydował się na zakończenie kariery sportowej.
Jako deblista udzielał się rzadziej. Najwyżej był sklasyfikowany w kwietniu 1992 na pozycji nr 172, a jedyny finał turniejowy osiągnął w 1995 w [[Bogota|Bogocie]] (w parze ze [[Steve Campbell|Steve'
Bronił barw narodowych w Pucharze Davisa, ale nie był podstawowym zawodnikiem kadry - w latach [[1993]]-[[1997]] wystąpił zaledwie w trzech meczach międzypaństwowych. Grał wyłącznie w grze pojedynczej, wygrał trzy mecze, przegrał dwa. W 1997 pokonał Brazylijczyka [[Gustavo Kuerten]]a, który kilka miesięcy później wygrał wielkoszlemowy turniej French Open. Ponadto Washington występował w [[Drużynowy Puchar Świata (tenis)|Drużynowym Pucharze Świata]] (1995), a na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1996|igrzyskach olimpijskich w Atlancie]] (1996) dotarł do ćwierćfinału, gdzie przegrał po wyrównanej walce z Hiszpanem [[Sergi Bruguera|Bruguerą]].
Linia 31:
** 1996 '''Wimbledon'''
* gra podwójna:
** 1995 Bogota (ze Steve'
===Linki zewnętrzne===
| |||