Kamakura (okres): Różnice pomiędzy wersjami

[[Minamoto Yoritomo]] skonsolidował władzę i utworzył nowy rząd w swoim rodzinnym mieście Kamakura. Nazwał go '''bakufu''' (幕府 - rządy namiotowe), ale ponieważ nosił tytuł [[SzogunSiogun|seii taishogun]] – nadany mu przez [[cesarze Japonii|cesarza]] – nazywa się je również '''[[szogunatsiogunat]]em'''. Sposobem rządów [[Minamoto Yoritomo|Yoritomo]] wzorował się na [[Ród Fujiwara|rodzie Fujiwara]] – stworzył Radę Administracyjną, Radę Prawniczą i Radę Sądowniczą.

Po konfiskacie majątków [[Ród Taira|rodu Taira]], dwór cesarski powołał zarządców dla majątków i naczelników dla prowincji. Jako [[szogunsiogun]] [[Minamoto Yoritomo|Yoritomo]] był również zarządcą i głównym naczelnikiem. Bakufu nie było narodowym reżimem wojskowym, i pomimo że dotyczyło znacznych obszarów [[Japonia|Japonii]], napotykało na silny opór ze strony zarządców. Reżim kontynuował wojnę z rodem [[Fujiwara]] na północy kraju, ale nigdy nie udało mu zdobyć pełnej kontroli wojskowej nad wschodnimi i północnymi terytoriami. Stary dwór w dalszym ciągu rezydował w [[Kioto]] i utrzymywał władzę na poddanych terenach.

[[Minamoto Yoritomo|Yoritomo]] nie udało się na długo utrzymać władzy w rękach swojej rodziny. Po jego nagłej śmierci w [[1199]] roku, jego syn – [[Minamoto no Yoriie]] - został [[szogunsiogun]]em i głową rodu [[Minamoto]]. Ale on nie podołał również zadaniu kontrolowania innych wschodnich rodzin [[bushi]]. Do początków [[XIII wiek]]u ustanowiono regencję dla [[szogunsiogun]]a przez członków rodziny [[Hojo]] (gałąź rodu [[Taira]], która związała się z [[Minamoto]] w [[1180]] roku). Pod rządami [[Hojo]], bakufu straciło wszelką władzę, a [[szogunsiogun]] stał się marionetką w rękach rodu [[Fujiwara]].

W [[1221]] r. wybuchła [[Wojna Jokyu]] (pomiędzy [[Go-Toba|cesarzem Go-Toba]], a [[Ród Hōjō|rodem Hōjō]]), który cesarz usiłował obalić. Głównym polem bitwy było miasto [[Uji]] na przedmieściach [[Kioto]]. Stolica została zdobyta przez wojska [[szogunsiogun|szogunasioguna]], a dwór cesarski znalazł się pod bezpośrednią kontrolą bakufu. Od tamtej pory żadne posunięcie [[Kioto]] nie mogło się obyć bez zatwierdzenia go przez Kamakurę.

Ważnymi wydarzeniami z historii okresu było odparcie dwóch [[Mongolskie_inwazje_na_Japoni%C4%99|inwazji Mongołów]] na [[Japonia|Japonię]]. W [[1268]] r. do dworu w [[Japonia|Japonii]] dotarła informacja o nowym reżimie [[Mongołowie|Mongołów]] w [[Pekin|Pekinie]]. [[Mongolia|Mongolski]] przywódca, [[Kubilaj-chan]] zażądał, aby [[Japonia]] zapłaciła okup i groził reperkusjami w razie odmowy. [[Japonia]] odrzuciła ultimatum i poczęła przygotowywać obronę na wyspach. Pierwsza inwazja miała miejsce w [[1274]] roku. Ponad 600 statków połączonych flot mongolskiej, chińskiej i koreańskiej z 23 00023000 żołnierzy uzbrojonych w [[katapulta|katapulty]], wybuchowe [[pocisk]]i, [[łuk]]i i [[strzała|strzały]]. Gdyby nie pomoc żywiołu ([[tajfun]]u), który zmiótł wrogą armię, [[Japonia]] padłaby łupem najeźdźców. [[Kubilaj-chan]] wycofał swoje okręty by w kilka lat później ([[1281]]) próbować dokonać drugiej inwazji (ponad 4000 statków, ponad 140 tys. żołnierzy). I tym razem [[tajfun]] pomógł [[Japonia|Japonii]], niszcząc wrogą flotę. Według dwóch kapłanów [[shintō|sintoistycznych]], [[Japonia|Japonii]] dopomógł boski wiatr ([[kamikaze]]).