Bitwa pod Ivry – starcie zbrojne, które miało miejsce 14 marca 1590 roku w trakcie wojen z hugenotami.

Bitwa pod Ivry
Wojny religijne hugenockie 1562–1598
Ilustracja
Henryk IV w bitwie pod Ivry, obraz Charlesa de Steuben
Czas

14 marca 1590

Terytorium

Francja

Wynik

zwycięstwo wojsk królewskich

Strony konfliktu
Liga katolicka rojaliści
Dowódcy
Charles de Mayenne Henryk IV Burbon
Siły
16 000 11 000
Straty
6000 zabitych, 4000 jeńców 500 zabitych
brak współrzędnych

W starciu pod Ivry król Henryk IV rozpoczął bitwę atakiem jazdy. Katolicy odpowiedzieli równoczesnym frontalnym natarciem wykonanym przez trzy oddziały jazdy m.in. rajtarów, których atak zakończył się niepowodzeniem i śmiercią Erica von Brunswick. Drugi oddział jazdy złożony z konnych arkebuzerów utrzymał swoje pozycje, oddając salwę w kierunku wojsk króla. W chwilę potem, wojska królewskie wykonały kontratak, przedzierając się przez linię kopijników Charlesa de Mayenne. Doszło do trwającej 15 minut walki polegającej na wymianie strzałów z bliskiej odległości i ciosów mieczami. Na koniec królewski pułk najemnych rajtarów pod wodzą Dietricha von Schomberga natarł na konnych arkebuzerów, których rozbito. Bitwa zakończyła się klęską wojsk katolickich.

Bibliografia edytuj

  • Stephen Turnbull: Wojny złotego wieku. Od upadku Konstantynopola do wojny trzydziestoletniej, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2007.
  • R.G. Grant: 1001 bitew, które zmieniły historię świata, wyd. Muza SA, Warszawa 2012.