Daisuke Naitō
Daisuke Naitō (jap. 内藤大助 Naitō Daisuke; ur. 30 sierpnia 1974 w Toyoura, Hokkaido) – japoński bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBC w kategorii muszej (do 112 funtów).
 Daisuke Naitō przed walką z Kōki Kamedą, 29 listopada 2009 roku | |
| Data i miejsce urodzenia |
30 sierpnia 1974 |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
musza |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
42 |
| Zwycięstwa |
36 |
| Przez nokauty |
23 |
| Porażki |
3 |
| Remisy |
3 |
| Nieodbyte |
0 |
Zawodową karierę rozpoczął w październiku 1996 roku. W 2001 roku zmierzył się z Takefumi Sakatą, przyszłym mistrzem świata WBA. Stawką pojedynku był tytuł zawodowego mistrza Japonii. Walka zakończyła się remisem i tytuł pozostał przy Sakacie.
19 kwietnia 2002 roku stanął przed pierwszą szansą zdobycia tytułu mistrza świata – zmierzył się z posiadaczem pasa mistrzowskiego WBA, Pongsaklekiem Wonjongkamem. Bokser z Tajlandii odniósł bardzo szybkie zwycięstwo, nokautując Naito już w 34 sekundzie pierwszej rundy. Jest to najkrótsza w historii walka mistrzowska w kategorii muszej[1].
Po tej szybkiej porażce stoczył pięć kolejnych zwycięskich walk, a 6 czerwca 2004 roku zdobył tytuł mistrza Japonii, pokonując w szóstej rundzie Hiroshi Nakano. Tytuł ten obronił dwa razy, a następnie, 10 października 2005 roku, stoczył kolejny pojedynek z Pongsaklekiem Wonjongkamem o pas mistrzowski WBA, który jednak ponownie zakończył się jego porażką (walka została przerwana w siódmej rundzie z powodu kontuzji Japończyka)[2].
Naitō ponownie wywalczył tytuł mistrza Japonii w lutym 2006 roku. Po pokonaniu dwóch kolejnych rywali po raz trzeci przystąpił do pojedynku z Wonjongkamem. Walka odbyła się 18 lipca 2007 roku. Naitō wygrał na punkty i zdobył pas mistrzowski WBA[3]. Przewał tym samym serię siedemnastu udanych obron Taja. Była to też pierwsza porażka Wonjongkama od ponad dekady.
11 października 2007 roku, w pierwszej obronie tytułu, pokonał na punkty swojego rodaka, Daiki Kamedę[4]. 8 marca 2008 roku doszło do czwartego pojedynku Naitō z Wonjongkamem. Walka zakończyła się remisem i Japończyk zachował swój pas mistrzowski[5]. 30 lipca tego samego roku znokautował w dziesiątej rundzie rodaka Tomonobu Shimizu. Do momentu nokautu Naito przegrywał walkę na punkty[6]. W grudniu, w ostatniej walce w 2008 roku, pokonał przez techniczny nokaut Shingo Yamaguchiego[7].
26 maja 2009 roku pokonał na punkty Chińczyka Xiong Zhao Zhonga, mimo że w szóstej rundzie był liczony po nokdaunie[8]. Tytuł mistrza świata stracił 29 listopada 2009 roku, przegrywając jednogłośnie na punkty z Kōki Kamedą[9]. Na ring powrócił w maju 2010 roku, nokautując w piątej rundzie Liempetcha Sor Veerapola[10]. Była to jego ostatnia walka w karierze.
Przypisy edytuj
- ↑ Pongsaklek Wonjongkam vs. Daisuke Naito (1st meeting). boxrec.com. [dostęp 2009-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Scott Mallon: Pongsaklek Batters Naito, Retains Title. thesweetscience.com. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Naito ends Pongsaklek's reign to win WBC flyweight crown. reuters.com. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Naito retains WBC flyweight title with win over Kameda. sports.espn.go.com. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Pongsaklek's late rally not enough to defeat Naito. sports.espn.go.com. [dostęp 2009-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Naito retains WBC flyweight title with TKO. sports.espn.go.com. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Naito keeps flyweight title. sports.espn.go.com. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Joe Koizumi: Full Report: Naito-Xiong!. fightnews.com, 2009-05-26. [dostęp 2009-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-29)]. (ang.).
- ↑ Joe Koizumi: Kameda dethrones Naito. fightnews.com, 2009-11-29. [dostęp 2009-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
- ↑ Naito wins in return. fightnews.com, 2010-05-09. [dostęp 2010-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).