Filip Dylewicz

Filip Dylewicz
	; Filip Dylewicz w barwach Asseco Arki Gdynia
	#8
	silny skrzydłowy
Pseudonim	Dylu
Data i miejsce urodzenia	25 stycznia 1980 ; Bydgoszcz
Wzrost	202 cm
Masa ciała	110 kg
	Kariera
Aktywność	1996–2022
Kariera klubowa
1996–1997	Astoria Bydgoszcz
Kariera reprezentacyjna
1998	Polska U–18
2000	Polska U–20
2002–2013	Polska
	↑ Mecze w lidze aktualne na 19 stycznia 2022. ;
Dorobek medalowy
	Polska Liga Koszykówki
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Filip Dylewicz (ur. 25 stycznia 1980 w Bydgoszczy) – polski koszykarz, występujący na pozycji silnego skrzydłowego, reprezentant kraju, siedmiokrotny mistrz kraju.

Wychowanek Astorii Bydgoszcz. W 1997 trafił do Trefla Sopot, gdzie z krótką przerwą (wypożyczenie w sezonie 2002/03 do Old Spice Pruszków) grał do sezonu 2008/2009. Z drużyną z Sopotu pięciokrotnie zdobywał tytuł Mistrza Polski. Od 2004 roku regularnie występuje w kadrze narodowej. Pod koniec 2004 przed Euroligowym meczem z Olympiakosem Pireus został zawieszony przez władze Euroligi na 3 miesiące po wykryciu w jego organizmie niedozwolonych środków^[1]. W lipcu 2009 podpisał kontrakt z włoskim klubem Air Avellino. Po roku gry na Półwyspie Apenińskim wrócił do Polski i podpisał umowę z Treflem Sopot. Od 2013 do 2016 roku zawodnik PGE Turowa Zgorzelec.

8 sierpnia 2016 związał się po raz kolejny w karierze z zespołem Trefla Sopot^[2]. 1 sierpnia 2018 podpisał po raz kolejny w karierze umowę z gdyńskim klubem, który zmienił nazwę z Asseco na Arka^[3].

13 września 2019 podpisał kontrakt z I-ligowym zespołem Timeout Polonia 1912 Leszno^[4]. 14 listopada powrócił do Ekstraklasy, wiążąc się jednorocznym kontraktem z BM Slam Stalą Ostrów Wielkopolski^[5].

3 lipca 2020 po raz kolejny w karierze zawarł umowę z Asseco Arką Gdynia^[6].

3 lipca 2022 roku po meczu Niemcy – Polska w eliminacjach MŚ 2023 w koszykówce w studiu TVP Filip Dylewicz ogłosił zakończenie kariery^[7].

5 listopada 2022 roku podczas 40. derbów Trójmiasta rozgrywanych pomiędzy Suzuki Arką Gdynia a Treflem Sopot miało miejsce oficjalne zakończenie kariery Filipa Dylewicza^[8].

Filip Dylewicz jest samodzielnym rekordzistą pod względem liczby występów na poziomie Energi Basket Ligi. 13 kwietnia 2022 roku Filip Dylewicz rozegrał swój ostatni mecz w karierze pomiędzy Asseco Arką Gdynia a Argedem Bm Stal Ostrów Wlkp. Mecz ten sprawił, że jego licznik zatrzymał się na 708 spotkaniach. W styczniu 2021 roku wyprzedził pod tym względem Dariusza Parzeńskiego (672 występy)^[9].

Ma córkę^[1].

Jego postać znajduje się w grze NBA 2K16^[10].

Osiągnięcia edytuj

Stan na 8 marca 2022, na podstawie^[11]^[12]^[13], o ile nie zaznaczono inaczej.

Klubowe edytuj

Drużynowe

7-krotny mistrz Polski (2004–2009, 2014)
3-krotny wicemistrz Polski (2002, 2012, 2015)
Brązowy medalista mistrzostw Polski (2001, 2019^[14])
Zdobywca:
- Superpucharu Polski (2001, 2012, 2014)
- Pucharu Polski (2000, 2001, 2006, 2008, 2012, 2013)
Finalista:
- Superpucharu Polski (2000, 2007)
- Pucharu Polski (2007, 2009, 2014)
3-krotny mistrz Polski juniorów starszych (1998, 1999, 2000)^[15]
Uczestnik rozgrywek:
- Euroligi (2004–2009)
- ULEB Cup/Eurocup (2003/2004, 2012/2013)
- Pucharu Koracia (2000/2001, 2001/2002)

Indywidualne

MVP:
- finałów mistrzostw Polski (2008, 2014)
- kolejki TBL (23 – 2015/16)^[16]
Najlepszy Polski Zawodnik Sezonu (2011)^[17]
Laureat nagrody – Najbardziej wytrwały zawodnik EBL (2021)^[18]
Uczestnik meczu gwiazd:
- PLK (2008, 2009, 2011, 2012)
- PLK vs NBL (2013)
- reprezentacja Polski vs gwiazdy PLK (2004 – powołany, nie wystąpił, 2009)
Zaliczony do:
- I składu:
  - PLK:
    - oficjalnego (2008, 2011, 2013)
    - według dziennikarzy (2011, 2012, 2014)^[19]
  - kolejki EBL (24 – 2021/2022)^[20]
- II składu PLK (2013 przez dziennikarzy)^[19]
- III składu TBL (2016 przez dziennikarzy)^[21]
Lider strzelców mistrzostw Polski juniorów starszych (1999)^[15]

Reprezentacja edytuj

Uczestnik:
- mistrzostw Europy (2007 – 13. miejsce)
- kwalifikacji do mistrzostw Europy:
  - 2003, 2005, 2007, 2011
  - U–20 (2000)
  - U–18 (1998)

Statystyki edytuj

Kariera		Średnio na mecz (PLK)
Sezon	Klub	pkt	zb	as
1996/97	Astoria Bydgoszcz	b.d.	b.d.	b.d.
1997/98	Trefl Sopot	b.d.	b.d.	b.d.
1998/99	Trefl Sopot	b.d.	b.d.	b.d.
1999/00	Prokom Trefl Sopot	b.d.	b.d.	b.d.
2000/01	Prokom Trefl Sopot	b.d.	b.d.	b.d.
2001/02	Prokom Trefl Sopot	5,7	3,5	0,8
2002/03	Prokom Trefl Sopot/ Old Spice Pruszków	8,7	5,1	1,3
2003/04	Prokom Trefl Sopot	5,8	3,2	0,5
2004/05	Prokom Trefl Sopot	9,4	5,1	1,3
2005/06	Prokom Trefl Sopot	7,1	5,1	1,5
2006/07	Prokom Trefl Sopot	6,7	4,8	1,6

Sukcesy
Rok		Klub
1998	Mistrz Polski Juniorów	Trefl Sopot
2000	Puchar Polski	Prokom Trefl Sopot
2001	Puchar Polski	Prokom Trefl Sopot
2004	Mistrz Polski	Prokom Trefl Sopot
2005	Mistrz Polski	Prokom Trefl Sopot
2006	Mistrz Polski Puchar Polski	Prokom Trefl Sopot
2007	Mistrz Polski	Prokom Trefl Sopot
2008	Mistrz Polski – MVP Playoff	Prokom Trefl Sopot

Rekordy PLK
	liczba	data	przeciwnik
Punkty	29	12 maja 2005	Anwil Włocławek
Zbiórki	19	29 października 2006	Polonia SPEC Warszawa
Asysty	8	16 października 2005	Anwil Włocławek

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Wywiad: Filip Dylewicz: Wydoroślałem, serwis sport.pl 2008-07-06
↑ Filip Dylewicz w Treflu Sopot. probasket.pl. [dostęp 2016-08-19]. (pol.).
↑ Dylewicz przenosi się do Gdyni. plk.pl. [dostęp 2018-08-02]. (pol.).
↑ Filip Dylewicz w Polonii Leszno. [dostęp 2019-11-14].
↑ Filip Dylewicz zagra w Stali. [dostęp 2019-11-14].
↑ Dylewicz ponownie w Asseco Arce!. plk.pl. [dostęp 2020-07-03]. (pol.).
↑ Dylewicz kończy karierę. sport.tvp.pl. [dostęp 2022-07-03]. (pol.).
↑ Filip Dylewicz oficjalnie zakończył piękną karierę koszykarską. Legendę trójmiejskich klubów żegnali włodarze z Gdyni i Sopotu. sopot.naszemiasto.pl. [dostęp 2022-11-05]. (pol.).
↑ Filip Dylewicz ogłosił zakończenie sportowej kariery. Skrzydłowy Asseco Arki Gdynia zaliczył 708 meczów w Polskiej Lidze Koszykówki. dziennikbaltycki.pl. [dostęp 2022-07-04]. (pol.).
↑ Koszykowka – Megahit ! Turów Zgorzelec kontra kluby NBA. sport.pl. [dostęp 2019-10-30]. (ang.).
↑ Profil na euroleague.net. euroleague.net. [dostęp 2019-10-31]. (ang.).
↑ Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2019-10-31]. (ang.).
↑ Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2019-10-31]. (ang.).
↑ Mecz o brąz Energa Basket Ligi 2019. plk.pl. [dostęp 2018-08-10]. (pol.).
↑ ^a ^b KrzysztofK. Łaszkiewicz KrzysztofK., Polska koszykówka męska 1928–2004, Inowrocław: Wydawnictwo Pozkal, 2004, ISBN 83-89390-20-5, OCLC 749833294 .
↑ Filip Dylewicz najlepszym graczem 23. kolejki. plk.pl. [dostęp 2016-04-05].
↑ Torey Thomas MVP Tauron Basket Ligi. plk.pl. [dostęp 2015-05-25].
↑ Gala Energa Basket Ligi za nami. basketligakobiet.pl. [dostęp 2021-06-02]. (pol.).
↑ ^a ^b Dziennikarze wybierają najlepszych część 2. plk.pl. [dostęp 2015-05-25].
↑ Najlepsza piątka 24. tygodnia EBL. plk.pl. [dostęp 2022-03-08]. (pol.).
↑ Dziennikarze wybierają najlepszych część 2 – 2016. plk.pl. [dostęp 2016-08-16].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Profil na oficjalnej stronie PGE Turowa Zgorzelec. ksturow.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-26)].
Profil na stronie eurobasket.com

[1] Mecze w lidze aktualne na 19 stycznia 2022.

[autonazwa1-2] Wywiad: Filip Dylewicz: Wydoroślałem, serwis sport.pl 2008-07-06

[3] Filip Dylewicz w Treflu Sopot. probasket.pl. [dostęp 2016-08-19]. (pol.).

[4] Dylewicz przenosi się do Gdyni. plk.pl. [dostęp 2018-08-02]. (pol.).

[5] Filip Dylewicz w Polonii Leszno. [dostęp 2019-11-14].

[6] Filip Dylewicz zagra w Stali. [dostęp 2019-11-14].

[7] Dylewicz ponownie w Asseco Arce!. plk.pl. [dostęp 2020-07-03]. (pol.).

[8] Dylewicz kończy karierę. sport.tvp.pl. [dostęp 2022-07-03]. (pol.).

[9] Filip Dylewicz oficjalnie zakończył piękną karierę koszykarską. Legendę trójmiejskich klubów żegnali włodarze z Gdyni i Sopotu. sopot.naszemiasto.pl. [dostęp 2022-11-05]. (pol.).

[10] Filip Dylewicz ogłosił zakończenie sportowej kariery. Skrzydłowy Asseco Arki Gdynia zaliczył 708 meczów w Polskiej Lidze Koszykówki. dziennikbaltycki.pl. [dostęp 2022-07-04]. (pol.).

[11] Koszykowka – Megahit ! Turów Zgorzelec kontra kluby NBA. sport.pl. [dostęp 2019-10-30]. (ang.).

[12] Profil na euroleague.net. euroleague.net. [dostęp 2019-10-31]. (ang.).

[13] Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2019-10-31]. (ang.).

[14] Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2019-10-31]. (ang.).

[15] Mecz o brąz Energa Basket Ligi 2019. plk.pl. [dostęp 2018-08-10]. (pol.).

[historia-16] KrzysztofK. Łaszkiewicz KrzysztofK., Polska koszykówka męska 1928–2004, Inowrocław: Wydawnictwo Pozkal, 2004, ISBN 83-89390-20-5, OCLC 749833294 .

[17] Filip Dylewicz najlepszym graczem 23. kolejki. plk.pl. [dostęp 2016-04-05].

[18] Torey Thomas MVP Tauron Basket Ligi. plk.pl. [dostęp 2015-05-25].

[19] Gala Energa Basket Ligi za nami. basketligakobiet.pl. [dostęp 2021-06-02]. (pol.).

[nagrody-20] Dziennikarze wybierają najlepszych część 2. plk.pl. [dostęp 2015-05-25].

[21] Najlepsza piątka 24. tygodnia EBL. plk.pl. [dostęp 2022-03-08]. (pol.).

[22] Dziennikarze wybierają najlepszych część 2 – 2016. plk.pl. [dostęp 2016-08-16].

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]