Kaiping (chiń. 开平; pinyin Kāipíng) – miasto na prawach powiatu w południowych Chinach, w prowincji Guangdong, w prefekturze miejskiej Jiangmen. W 2000 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 668 692[1].

Kaiping
开平
Ilustracja
Diaolou – typ budowli charakterystycznej dla historycznej architektury Kaipingu
Państwo

 Chiny

Prowincja

Guangdong

Prefektura

Jiangmen

Powierzchnia

1659 km²

Populacja (2000)
• liczba ludności


668 692

Nr kierunkowy

0750

Kod pocztowy

529312

Tablice rejestracyjne

粤J

Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kaiping”
Ziemia22°22′11″N 112°41′04″E/22,369722 112,684444
Strona internetowa

Historia edytuj

Tereny dzisiejszego miasta były pierwotnie zamieszkane przez ludy Yue; począwszy od okresu dynastii Qin nastąpił stopniowy napływ ludności Han[2]. Za rządów dynastii Ming obszar Kaiping podzielony był pomiędzy powiatami Xinxing, Enping i Xinhui. Powiat Kaiping został wydzielony w 1649 roku[3]. Prawa miejskie Kaiping otrzymało 28 marca 1993 roku[4].

Kultura edytuj

Charakterystyczną cechą historycznego budownictwa Kaipingu i jego okolic są diaolou – kilkukondygnacyjne budowle mieszkalne o charakterze obronnym[5]. W 2007 roku wpisano je na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Przypisy edytuj

  1. 表1 总人口、户籍人口、少数民族人口比重、非农业户口人口比重、城乡人口、家庭户人口、家庭户类别(全部数据). stats.gov.cn. [dostęp 2012-10-14]. (chiń.).
  2. Overviews. Kaiping Diaolou and Villages. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  3. 历史文化. kaiping.gov.cn. [dostęp 2012-10-14]. (chiń.).
  4. 三埠人民欢迎你. kaiping.gov.cn. [dostęp 2012-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-12-14)]. (chiń.).
  5. Magdalena Marcinkowska: Chiny na Liście Dziedzictwa Światowego UNESCO. W: Chiny w oczach Polaków. Księga jubileuszowa z okazji 60-lecia nawiązania stosunków dyplomatycznych między Polską a Chińską Republiką. pod redakcją Józefa Włodarskiego, Kamila Zeidlera i Marcelego Burdelskiego. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2010, s. 243. ISBN 978-83-7326-759-6.