Licyniusz II
cezar rzymski w latach 317-324
Licyniusz II (Młodszy), Licynian, Flavius Valerius Licinianus Licinius (ur. ok. 314[a], zm. ok. 326) – syn Licyniusza I i Konstancji, przyrodniej siostry Konstantyna Wielkiego[1].
| |
| cezar | |
| Okres | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci |
ok. 326 |
| Moneta | |
 Follis Licyniusza II z mennicy w Kyziku | |
Był cezarem (z tytulaturą nobilissimus iunius caesar) swego ojca od grudnia 314[2] roku, a za aprobatą Konstantyna – od 1 marca 317[2] do 324 roku. Dwukrotnie wyznaczany na urząd konsula w latach 319 i 321[3]. Po przegranej bitwie pod Chrysopolis udał się wraz ojcem na wygnanie. Miał go przeżyć o dwa lata[4], ostatecznie zamordowany z polecenia Konstantyna[5], być może dla uniknięcia uzurpacyjnych zakłóceń w sukcesji[b].
Uwagi edytuj
- ↑ Część nowszych źródeł podaje rok urodzenia 315 (np. Sławomir Bralewski w Słowniku cesarzy rzymskich, dz. cyt., s. 237).
- ↑ Dopuszcza się możliwość, iż przyczyną była inspiracja Fausty pragnącej usunięcia konkurencji dla jej synów (B.J. Kankelfitz: Römische Münzen von Pompejus bis Romulus, dz. cyt., s. 461).
Przypisy edytuj
- ↑ Słownik cesarzy rzymskich. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2001, s. 237.
- ↑ a b Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy rzymskich. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 1991, s. 228. ISBN 83-207-1099-5.
- ↑ Dietmar Kienast: Römische Kaisertabelle: Grundzüge einer römischen Kaiserchronologie. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 2017, s. 284.
- ↑ Björn Ralph Kankelfitz: Römische Münzen von Pompejus bis Romulus. Augsburg: Battenberg, 1996, ISBN 3-89441-224-0, s. 461.
- ↑ Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy rzymskich, dz. cyt., s. 233.
Bibliografia edytuj
- Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy rzymskich. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 1991. ISBN 83-207-1099-5.