Nowy Związek (Socjalliberałowie)

litewska partia polityczna

Nowy Związek (Socjalliberałowie) (lit. Naujoji sąjunga (socialliberalai), NS) – socjalliberalna litewska partia polityczna, działająca od 1998 do 2011.

Naujoji sąjunga (socialliberalai)
Ilustracja
Państwo

 Litwa

Skrót

NS

Lider

Artūras Paulauskas

Data założenia

1998

Data rozwiązania

2011

Ideologia polityczna

socjalliberalizm

Członkostwo
międzynarodowe

Partia Europejskich Liberałów, Demokratów i Reformatorów

Historia edytuj

Ugrupowanie założył Artūras Paulauskas, w pierwszej połowie lat 90. sprawujący urząd Prokuratora Generalnego. Powołał je w 1998, wkrótce po wyborach prezydenckich, w których przeszedł do drugiej tury, przegrywając nieznacznie z Valdasem Adamkusem.

W wyborach do Sejmu w 2000 socjalliberałowie odnieśli względny sukces, zajmując z wynikiem 19,64% głosów drugie miejsce (za koalicją Algirdasa Brazauskasa) i otrzymując łącznie 29 mandatów w 141-osobowym parlamencie[1]. Partia utworzyła koalicję rządową razem z Litewskim Związkiem Liberałów. W ramach podziału stanowisk lider socjalliberałów został wybrany na urząd przewodniczącego Sejmu, zaś premierem został Rolandas Paksas z LLS. W 2001 Nowy Związek wycofał swoich ministrów, co doprowadziło do upadku rządu. Partia weszła wówczas do nowej koalicji z Litewską Partią Socjaldemokratyczną.

W wyborach prezydenckich przeprowadzonych 13 czerwca 2004 z ramienia partii wystartowała Vilija Blinkevičiūtė, uzyskując 16,60% głosów. W tym samym roku ugrupowanie nie wprowadziło żadnego swojego przedstawiciela do Parlamentu Europejskiego, odnotowując wynik poniżej 7%. W wyborach krajowych w październiku Nowy Związek wystartował w koalicji z socjaldemokratami, zdobywając w jej ramach 11 mandatów[2].

NS kontynuował współpracę rządową z LSDP, w ramach której Artūras Paulauskas utrzymał stanowisko przewodniczącego parlamentu. Kiedy został odwołany w 2006, w związku z zarzutami dotyczącymi wykorzystywania przez pracowników kancelarii Sejmu służbowych samochodów dla prywatnych celów[3], jego ugrupowanie wycofało się z koalicji.

W 2007 socjalliberałowie odnotowali przeciętne wyniki w wyborach samorządowych, uzyskując w skali kraju 97 mandatów[4]. Na początku 2008 Nowy Związek powrócił do współpracy z socjaldemokratami, wprowadzając swoich ministrów do gabinetu Gediminasa Kirkilasa. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku partia uzyskała 3,64% głosów i nie przekroczyła wyborczego progu. Jeden z jej dotychczasowych posłów (Valerijus Simulik) utrzymał swój mandat, wygrywając w okręgu większościowym[5]. W wyborach w 2011 ugrupowanie zdobyło 52 mandaty w radach samorządowych[6]. 18 czerwca 2011 na XI zjeździe NS decyzją większości delegatów postanowiono o połączeniu się z Partią Pracy[7]. Część członków nie zgadzająca się z tą decyzją zapowiedziała przystąpienie do Związku Liberałów i Centrum[8].

Partia pozostawała członkiem Partii Europejskich Liberałów, Demokratów i Reformatorów oraz obserwatorem w Międzynarodówce Liberalnej.

Przypisy edytuj

  1. Sejm litewski – Wybory 2000. [dostęp 2011-06-19]. (lit.).
  2. Sejm litewski – Wybory 2004. [dostęp 2011-06-19]. (lit.).
  3. Litwa: Przewodniczący Sejmu zmuszony do ustąpienia. gazeta.pl, 11 kwietnia 2006. [dostęp 2011-06-19].
  4. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2007. [dostęp 2011-06-19]. (lit.).
  5. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2008. [dostęp 2011-06-19]. (lit.).
  6. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2011. [dostęp 2011-06-19]. (lit.).
  7. Naujosios sąjungos suvažiavime nutarta jungtis su Darbo partija. delfi.lt, 18 czerwca 2011. [dostęp 2012-03-13]. (lit.).
  8. Socialliberalų perėjimo į LiCS iniciatorius – prieš metus pašalintas iš partijos. tv3.lt, 18 czerwca 2011. [dostęp 2022-11-27]. (lit.).