Sobór Przemienienia Pańskiego w Rybińsku

Sobór Przemienienia Pańskiego – prawosławny sobór w Rybińsku, katedra eparchii rybińskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Sobór Przemienienia Pańskiego

Спасо-Преображенский собор

7631704000
sobór katedralny
Widok ogólny
Państwo	Rosja
Obwód	jarosławski
Miejscowość	Rybińsk
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	rybińska
Wezwanie	Przemienienia Pańskiego
Wspomnienie liturgiczne	6/19 sierpnia
Historia Data rozpoczęcia budowy 1838 Data zakończenia budowy 1851 Data poświęcenia 26 czerwca 1851 Data zamknięcia 1929 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1996 Fundator kupcy rybińscy
Dane świątyni Styl klasycystyczny Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 5 Liczba ikonostasów 3 Ołtarz • liczba ołtarzy • wezwania ołtarzy bocznych 3 św. Teodora Uszakowa, Ikony Matki Bożej „Znak” Dzwonnica • typ dzwonnicy wolnostojąca
Położenie na mapie obwodu jarosławskiego Rybińsk, sobór Przemienienia Pańskiego
Położenie na mapie Rosji Rybińsk, sobór Przemienienia Pańskiego
58°02′54,2″N 38°51′31,0″E
Strona internetowa

Historia

Pierwotnie na miejscu soboru znajdowały się dwie drewniane cerkwie Przemienienia Pańskiego oraz świętych Piotra i Pawła. W latach 1654–1660 na ich miejscu wzniesiona została jedna większa, pięciokopułowa cerkiew Przemienienia Pańskiego, która otrzymała w 1779 honorową rangę soboru, najważniejszej świątyni w mieście, ale bez statusu katedry eparchialnej. 22 lata po tym wydarzeniu, w związku z rozwojem miasta, zdecydowano o wzniesieniu nowego, znacznie obszerniejszego soboru, jednak fundatorzy nie mogli porozumieć się co do tego, czy powinien on stanąć na miejscu starszej świątyni, czy w innym miejscu. Ostatecznie zdecydowano o rozbiórce XVII-wiecznej cerkwi. Do budowy przystąpiono we wrześniu 1838. Prace trwały przez trzynaście lat, zaś fundatorami soboru byli rybińscy kupcy Wiazmin, Miklutin, Kuwszynnikow i Smirnow. Ikony do głównego ikonostasu (łącznie czterdzieści) napisali członkowie arteli chłopa Safonowa z Palechu. Oni również wykonali w 1846 w budynku freski. Konstrukcję ikonostasu głównego i dwóch bocznych wyrzeźbił Byczkow, mieszczanin z Rostowa. Poświęcenie gotowej świątyni miało miejsce 26 czerwca 1851. Pierwotnie znajdowały się w niej trzy ołtarze, noszące odpowiednio wezwania Przemienienia Pańskiego, świętych Piotra i Pawła oraz proroka Eliasza i ikony Matki Bożej „Znak” i św. Michała Twerskiego. Przy soborze działało od 1891 towarzystwo opiekujące się ubogimi, od 1892 – szkoła parafialna.

Sobór pozostawał czynny do 1929, gdy został zamknięty. Rok później zniszczono bębny nad jego kopułami; zostały one odbudowane w 1971. Od 1983 dawna świątynia mieściła filię archiwum obwodowego. W 1996 Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał dzwonnicę cerkiewną, a trzy lata później – cały budynek. Powtórnego poświęcenia soboru dokonał 12 czerwca 2007 arcybiskup jarosławski i rostowski Cyryl. Ołtarze boczne noszą od tego momentu wezwania Przemienienia Pańskiego, św. Teodora (Fiodora) Uszakowa i ikony Matki Bożej „Znak”. Szczególną czcią w soborze otaczane są ikony świętych Teodora Uszakowa i Teodora Sanaksarskiego z cząsteczkami relikwii oraz ikona Matki Bożej „Nieusypiające Oko”. Od 2012, gdy powstała eparchia rybińska, sobór jest jej katedrą.