Telewizja przemysłowa

To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Ziomalitto (dyskusja | edycje) o 10:56, 24 lip 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Telewizja przemysłowa (CCTV, od ang. closed-circuit television – dosł. telewizja o zamkniętym obwodzie) – system przekazywania obrazu (rzadziej w połączeniu z dźwiękiem) z określonych pomieszczeń w zamkniętym systemie odbiorczym (telewizja kablowa) służący do nadzoru oraz zwiększeniu bezpieczeństwa pomieszczeń lub przestrzeni, w obrębie których zostały zainstalowane kamery.

Przykładowa kamera stosowana w telewizji przemysłowej
Różne rodzaje kamer CCTV.

Podgląd z kamer zwykle jest udostępniony wyłącznie na stanowiskach ochrony w celu monitorowania potencjalnie niebezpiecznych zachowań. Dziś pojęcie telewizji przemysłowej zostaje powoli wypierane przez „monitoring video”[potrzebny przypis], co jest właściwie anglicyzmem, lecz skuteczniej opisuje zakres i dziedzinę przedmiotu, o którym mówi. Telewizja przemysłowa obecna jest m.in. w takich obiektach jak centra handlowe, hipermarkety, kasyna gry, ulice miast, place itp.

Składniki telewizji przemysłowej:

Współpraca z innymi systemami

System telewizji dozorowej jest częścią składową wielu systemów bezpieczeństwa (SMS). system STVD odgrywa istotną rolę w inteligentnym budynku. Zintegrowany z innymi systemami umożliwia wczesną i prawidłową reakcję służb ochrony lub personelu technicznego budynku. System STVD współpracuje bardzo często z systemem pożarowym SSP oraz z systemami kontroli dostępu SKD[1].

  1. Mikulik J.: Budynek inteligentny, TOM II – Podstawowe Systemy bezpieczeństwa w budynkach inteligentnych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2010.