Jezuici: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kelvin (dyskusja | edycje)
→‎Szczegółowe okoliczności kasaty zakonu: liwry, nie franki, poprawa linków
Konarski (dyskusja | edycje)
Linia 65:
[[Władcy Rosji|Caryca]] [[Katarzyna II Wielka|Katarzyna II]] demonstrując swą niezależność od polityki [[Burbonowie|Burbonów]], na złość papiestwu, pozwoliła garstce jezuitów pozostać na Litwie (na terenach I i II rozbioru Polski). Tamtejsi jezuici wybrali tymczasowego wikariusza generalnego - Stanisława Czerniewicza, który w liście do następcy Klemensa XIV - papieża Piusa VI prosił o radę co do dalszego postępowania. [[Pius VI]] wyraził w odpowiedzi nadzieję, że "rezultat twej modlitwy, jak ja przewiduję, a ty pragniesz, może być szczęśliwy".
 
Jezuici wna Rosjiterenie państwa rosyjskiego zwoływali tymczasowe kongregacje od roku 1782, wybierając każdorazowo wikariusza generalnego z nadzwyczajnym pełnomocnictwem funkcji głównego przełożonego. W 1801 r. [[Pius VII]] mianował oficjalnie ówczesnego wikariusza generalnego Franciszka Kareu ojcem generałem "na wygnaniu". Jezuici następnie utworzyli dwie oficjalne prowincje - w Rosji i w Italii (Neapol).
 
=== Renesans zakonu ===