Żmudź: Różnice pomiędzy wersjami

W Królewcu w [[1384]] roku [[Witold Kiejstutowicz|książę Witold]] obiecał Żmudź Zakonowi Krzyżackiemu w zamian za pomoc. Potwierdził to układ nad rzeką Ełkiem w [[1390]] roku. W roku [[1398]] Witold Kiejstutowicz odstąpił region [[Pokój na wyspie Salin|pokojem na wyspie Salin]] Krzyżakom, którzy ustanowili tu własną jednostkę terytorialną: wójtostwo. W roku [[1400]] wojska litewskie pod wodza Witolda pomagały Krzyżakom zajmować Żmudź (w zamian Krzyżacy wzięli udział w [[bitwa nad Worsklą|bitwie nad Worsklą]]). Jednocześnie za wiedzą Witolda wybuchło na Żmudzi powstanie w [[1401]] roku. Pod koniec roku Litwa oficjalnie rozpoczęła pomagać powstańcom. Krzyżacy odpowiedzieli wspierając [[Świdrygiełło|Świdrygiełłę]] z którym podpisali układ w Malborku w [[1402]] roku. Wojna litewsko-żmudzka zakończyła się [[pokój w Raciążu|pokojem w Raciążu]] w roku [[1403]] na mocy którego Żmudź pozostała w rękach Krzyżackich. W [[1404]] roku wójtem Żmudzi został [[Michał Küchmeister von Sternberg|Michał Küchmeister]]. W roku [[1405]] i [[1406]] wojska litewskie ponownie wspierały krzyżakówKrzyżaków przeciwko Żmudzinom. Głównymi zamkami krzyżackimi na Żmudzi były [[Dubissa]], [[Tylża]], [[Fredeburg(żmudź)|Fredeburg]], zamek nad Ełkiem. W czerwcu [[1409]] ponownie wybuchło powstanie, a Witold przysłał swego namiestnika [[Rumbold Wolimuntowicz|Rumbolda]].<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Kuczyński| imię = Stefan| autor link = | tytuł =Wielka wojna z Zakonem Krzyżackim w latach 1409-1411 | wydawca = MON| miejsce = Warszawa| rok = 1955| strony =83-87| isbn = }}</ref>