Kościół św. Ignacego Loyoli i św. Stanisława Kostki w Krzemieńcu: Różnice pomiędzy wersjami

|data rozpoczęcia budowy = 1731

|data zakończenia budowy = [[XVIII wiek]]1745

|fundator = Michał Serwacy Wiśniowiecki

Zespół klasztorny w [[Krzemieniec (miasto)|Krzemieńcu]] został zbudowany w Ilatach połowie [[XVIII wiek]]u1731-1745 według projektu [[Paweł Giżycki (jezuita)|o. Pawła Giżyckiego]] (być może przy wpływie Pawła Fontany) z fundacji książątksięcia WiśniowieckichMichała Serwacego Wiśniowieckiego. PoJest likwidacjito zakonunajdoskonalsze dzieło Pawła Giżyckiego, którego genezy należy szukać w rzymskim klasycyzującym baroku początku XVIII w. Rozpoczęta jednocześnie od południa budowa szkół została ukończona w roku 1753. Budowa drugiego północnego skrzydła klasztoru trwała jeszcze w latach 70. XVIII w. i nie została ukończona, ponieważ w 1773 roku zakon jezuitów został skasowany. Po tym fakcie kościół zakonny stał się kościołem parafialnym, a po Powstaniu listopadowym, w 1832 przejęła go cerkiew prawosławna. W okresie [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] ponownie funkcjonował jako kościół katolicki, jednak po aneksji [[Wołyń|Wołynia]] przez [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] i włączeniu go do [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|Ukraińskiej SSR]] urządzono w nim salę sportową. Po upadku ZSRR przekazany [[Ukraiński Autokefaliczny Kościół Prawosławny|Ukraińskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu]] i zaadaptowany na sobór Przemienienia Pańskiego.