Dokument praski: Różnice pomiędzy wersjami

'''Dokument praski''' (lub ''Dokument biskupstwa praskiego'') – dokument wystawiony przez cesarza Henryka IV dla biskupstwa praskiego, pochodzi z 1086 roku.

 

Dokument opisuje przyłączenie diecezji morawskiej do praskiej oraz utwierdza pierwotne władztwo tej ostatniej z chwili jej utworzenia w 973 roku, gdy obejmowała ona całość ówczesnego władztwa czeskich [[Przemyślidzi|Przemyślidów]]. Dokument praski wymienia plemiona Bobrzan i Trzebowian oraz opisuje granice biskupstwa praskiego powstałego w 973 roku, w skład którego miał wejść Śląsk i obszar aż po [[Styr]] na wschodzie – wiarygodność tego przekazu jest podważana w związku z przekazami kronikarza ruskiego Nestora, aktami Ottona I i Ottona III oraz istniejącym ówcześnie sojuszem polsko-węgierskim. W związku z powyższymi sprzecznościami oraz faktem, że Dokument przedstawia stan z [[X wiek]]u czyli o ponad 100 lat wcześniejszy od swego powstania, wiarygodność Dokumentu Praskiego często jest podważana.

 

Królowie czescy starali się podnieść rangę swoją i swego biskupstwa, które początkowo powstało jako zależne od arcybiskupa Moguncji. W 1039 [[Brzetysław I]] czeski najeżdżając Polskę wywiózł do Pragi relikwie [[święty Wojciech|św. Wojciecha]], którego silny kult miał podnieść wagę jego stolicy jako metropolii kościelnej. [[Wratysław II]] - chcąc zjednoczyć rozbite na dzielnice Czechy, wystarał się u cesarza o Dokument Praski, stanowiący próbę rewindykacji pierwotnego stanu posiadania diecezji, w czasie gdy kościół państwa Piastów leczył rany po niedawnym powstaniu pogańskim (1039), które zniszczyło go niemal całkowicie.

 

== Tekst ==