Ukraińskie gimnazjum akademickie we Lwowie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 9:
Większość uczniów gimnazjum należała do [[Płast]]u, w latach 20. i 30. XX wieku w starszych klasach szkoły działały młodzieżowe komórki nielegalnych: [[Ukraińska Organizacja Wojskowa|Ukraińskiej Organizacji Wojskowej]] i [[Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów|Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów]].
 
25 lipca 1934 dyrektor gimnazjum [[Iwan Babij]] padłzostał ofiarą zamachu zorganizowanegozamordowany przez Organizację Ukraińskich Nacjonalistów na czele której stał Stepan Bandera. Zabójstwo potępił w specjalnym liście pasterskim zaprzyjaźniony z zamordowanym arcybiskup [[Andrzej Szeptycki]]<ref>"Śmierć Babija była dla niego wielkim ciosem i z tej racji, że osobiście go znał i bardzo cenił. W napisanej w kilka godzin po zamachu odezwie do wiernych bardzo ostro zaatakował przywódców ruchu nacjonalistycznego. ''Od kilku lat mnożą się zwyczaje, zgodnie z którymi ludzie uciekający przed osobistą niewygodą, starają się zawładnąć umysłami naszej młodzieży, nie po to by ją wychować na dobrych obywateli, ale po to by używać ją jako ślepego narzędzia obłędnego terroru, który doprowadzi nasz na rod do zgubnej zupełnej ruiny. Samozwańczy przywódcy odciągają nawet młodzież szkolną od nauki i pod pozorem, czy pretekstem poświęcenia dla narodu i ojczyzny pchają młodych ludzi prosto w szaleństwo grzechu, oczywiście [...] siebie przy tym uważają za bohaterów''". Stanisław Stępień, "Stanowisko metropolity Szeptyckiego wobec zjawiska terroru politycznego", w: "Metropolita Andrzej Szeptycki. Studia i materiały pod red. Andrzeja A. Zięby.", Kraków 1994, ISBN 83-902528-3-X, s.116. Pełny tekst odezwy do wiernych: А. Шептицький, ''З нагоди вбивства бл. п. директора І. Бабія'', w: А. Шептицький, ''Твори морально-пасторальні'', вид. 2, Львів 1994, s. 30-31. Oryginalnie publikowany w ''[[Diło]]'' nr 205 z 5.VIII. 1934; przedrukowany w ''[[Sprawy Narodowościowe]]'' nr 4/1934. </ref>.
 
Po [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę]], okupacji Lwowa 22 września 1939 przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] i [[aneksja|aneksji]] przez [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] władze sowieckie przekształciły gimnazjum w Szkołę Średnią nr 1. Podczas okupacji niemieckiej w latach 1941-1944 działało ponownie jako gimnazjum ukraińskie.