Wikipedia

Víctor Púa: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
Boty
392 031 edycji
m Piłkarskie poprawki - linki, typografia, dr. red.
en-wiki nie nadaje się na przypis - jak Wikipedia może być sama dla siebie źródłem?, WP:SK+Bn
Linia 1:
{{Piłkarz infobox
| imięinazwisko = Víctor Púa
| zdjęcie =
| pełneimięinazwisko = Víctor Púa
| dataurodzenia = 31 marca 1956
| miastourodzenia = [[Paso de los Toros]]
| krajurodzenia = [[Urugwaj]]
| wzrost =
| masa_ciała =
| pseudonim =
|pozycja pozycja = [[obrońca (piłka nożna)|obrońca]]
|obecnyklub obecnyklub = brak
|numer numer= =
|lata lata = 1970–1974<br />1975<br />1976–1977<br />1978–1981<br />1982<br />1983<br />1984<br />1985<br />1986<br />1987<br />1988<br />1989
|kluby kluby = [[Liverpool Montevideo]]<br />[[Colón Montevideo]] <br />[[Bella Vista Montevideo]]<br />[[Defensor Sporting Montevideo]]<br />[[Olimpia Asunción]]<br />[[Defensor Sporting Montevideo]]<br />[[Rampla Juniors Montevideo]]<br />[[River Plate Montevideo]]<br />[[Bella Vista Montevideo]]<br />[[Deportivo Mandiyú Corrientes]]<br />[[Sportivo Italiano Buenos Aires]]<br />[[Cerrito Montevideo]]
|występy(gole) występy(gole) =
|latawreprezentacji latawreprezentacji =
|reprezentacja reprezentacja =
| występywreprezentacji(gole) =
|trener-lata trener-lata = 1990–1993<br />1994–1997<br />1997–1999<br />1999–2001<br />2001–2002<br />2004<br />2007–2009<br />2009
|trener-kluby trener-kluby = [[River Plate Montevideo]]<br />[[Reprezentacja Urugwaju w piłce nożnej mężczyzn|Urugwaj U-17 i U-21]]<br />{{reprezentacja|URY|pn}}<br />{{reprezentacja|URY|pn}}, asystent<br />{{reprezentacja|URY|pn}}<br />[[Rosario Central]]<br />[[Club Atlético Peñarol|Peñarol Montevideo]], działacz<br />[[Club Atlético Peñarol|Peñarol Montevideo]] (tymczasowo)
| data1 =
| data2 =
| commons =
| wikiquote =
}}
'''Víctor Haroldo Púa Sosa''' (ur. [[31 marca]] [[1956]] w [[Paso de los Toros]]) – [[urugwaj]]ski [[piłka nożna|piłkarz]], a obecnie [[trener]].
Linia 30:
Jest wychowankiem klubu [[Liverpool Montevideo]]. Przez całe [[Lata 70. XX wieku|lata 70.]] grywał w zespołach z [[Montevideo]], chociaż nigdy nie był zawodnikiem żadnego z najbardziej utytułowanych, [[Nacional Montevideo|Nacionalu]] i [[Club Atlético Peñarol|Peñarolu]]. Później próbował także swoich sił w drużynach zagranicznych: z [[Paragwaj]]u (mistrzostwo tego kraju z [[Olimpia Asunción|Olimpią Asunción]]) i [[Argentyna|Argentyny]].
 
Nigdy nie zagrał w [[Reprezentacja Urugwaju w piłce nożnej mężczyzn|dorosłej reprezentacji]], jednak zaliczył kilka występów w [[Reprezentacja Urugwaju w piłce nożnej mężczyzn|kadrze U-20]]. Jako jeden ze starszych graczy znalazł się w składzie reprezentacji młodzieżowej, prowadzonej wówczas przez [[Óscar Tabárez|Óscara Tabáreza]], która zdobyła złoty medal podczas [[Igrzyska panamerykańskie|igrzysk panamerykańskich w 1983]]<ref>[http://www.rsssf.com/tablesp/panam83det.html RSSSF: Przebieg eliminacji i turnieju oraz kadry wszystkich drużyn] (Dostęp 18 lipca 2010).</ref>.
 
== Kariera szkoleniowa ==
Linia 37:
 
=== 1993–1997: w reprezentacji juniorskiej i młodzieżowej ===
W 1993 zrezygnował nie tylko z pracy w River Plate, ale w ogóle z zajęć w piłce klubowej; został pracownikiem Urugwajskiego Związku Piłki Nożnej i jako selekcjoner reprezentacji juniorskiej i młodzieżowej rozpoczął nowy etap w swojej szkoleniowej karierze. Spełnieniem jego pracy w tym charakterze były [[Młodzieżowe Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1997|młodzieżowe Mistrzostwa Świata 1997]], na których jego podopieczni – po ograniu rówieśników z [[Belgia|Belgii]], [[Malezja|Malezji]], [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]], [[Francja|Francji]] i [[Ghana|Ghany]] – zdobyli srebrny medal. W meczu finałowym ulegli 1:2 [[Reprezentacja Argentyny w piłce nożnej mężczyzn|Argentynie]], w której składzie grali wówczas m.in. [[Walter Samuel]], [[Esteban Cambiasso]], [[Juan Román Riquelme]] i [[Leo Franco]]. W drużynie Urugwaju wystąpili natomiast inni przyszli reprezentanci kraju, m.in. [[Marcelo Zalayeta]], [[Gustavo Munúa]], [[Fabián Carini|Fabián Héctor Carini]], [[Pablo García]], [[Christian Callejas]], [[Mario Regueiro]], [[Alejandro Lembo]], [[Nicolás Olivera]] i [[Fabián Coelho]]<ref>[http://en.wikipedia.org/wiki/1997_FIFA_World_Youth_Championship_squads#.C2.A0Uruguay Wikipedia.en: składy drużyn uczestniczących w MMŚ 1997]</ref>{{fakt}}. Kilku z nich (Munúa, Carini, Lembo, Regueiro i Olivera) pięć lat później wzięło udział w [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2002|Mundialu 2002]].
 
Dwa lata później Púa ponownie poprowadził reprezentację U-20 na młodzieżowych mistrzostwach świata. Tym razem jego podopieczni (m.in. [[Diego Pérez (piłkarz)|Diego Pérez]] i [[Diego Forlán]]) zajęli czwarte miejsce; w fazie pucharowej pokonali [[Reprezentacja Paragwaju w piłce nożnej mężczyzn|Paragwaj]] i [[Reprezentacja Brazylii w piłce nożnej mężczyzn|Brazylię]], ale w półfinale nie sprostali [[Reprezentacja Japonii w piłce nożnej mężczyzn|Japończykom]]. W meczu o trzeciej miejsce ulegli 0:1 [[Reprezentacja Mali w piłce nożnej mężczyzn|Mali]].
 
=== 1997–2002: w reprezentacji seniorów ===
Kilka tygodni po pierwszym sukcesie (młodzieżowe wicemistrzostwo świata) Púa zastąpił [[Roque Máspoli]]ego na stanowisku selekcjonera [[Reprezentacja Urugwaju w piłce nożnej mężczyzn|dorosłej kadry]]. Pierwszym wyzwaniem, przed jakim stanął, był udział w [[Puchar Konfederacji w piłce nożnej 1997|Puchar Konfederacji 1997]], na którym Urugwajczycy startowali jako mistrzowie [[Ameryka Południowa|Ameryki Południowej]] z 1995. Po zwycięstwach zze [[Reprezentacja Zjednoczonych Emiratów Arabskich w piłce nożnej mężczyzn|Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi]], [[Reprezentacja Czech w piłce nożnej mężczyzn|Czechami]] i [[Reprezentacja Południowej Afryki w piłce nożnej mężczyzn|RPA]] wygrali grupę, a w drugiej rundzie przegrali po dogrywce z [[Reprezentacja Australii w piłce nożnej mężczyzn|Australią]]. W meczu o trzecie miejsce ulegli Czechom.
 
Dwa lata później stanęli przed poważniejszym i bardziej prestiżowym zadaniem: [[Copa América 1999]]. Urugwaj doszedł do finału, w którym przegrał 0:3 z [[Reprezentacja Brazylii w piłce nożnej mężczyzn|Brazylią]], a selekcjoner coraz częściej stawiał na swoich dawnych podopiecznych z kadry młodzieżowej. To on wprowadził do dorosłej kadry Cariniego, Coelho, Zalayetę, [[Inti Podestá|Inti Podestę]], Lembo i Callejasa; wszyscy oni byli członkami drużyny, która zdobyła wicemistrzostwo Ameryki Południowej.
 
Mimo dużych osiągnięć w pracy z dorosłą kadrą po Copa América działacze Urugwajskiego Związku Piłki Nożnej postanowili na stanowisku selekcjonera zatrudnić bardziej znanego [[Argentyna|Argentyńczyka]] [[Daniel Passarella|Daniela Passarellę]]; Púa natomiast został jego asystentem. Jednak w połowie eliminacji do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2002|Mundialu 2002]] Passarella ogłosił, że rezygnuje z pracy z reprezentacją; zdaniem niektórych komentatorów nie wierzył w awans do turnieju, inni zaś twierdzili, że nie potrafił porozumieć się z szefami związku co do zwolnień zawodników na dłuższe zgrupowania kadry<ref>Zob. Urugwaj, w: „Mistrzostwa Świata 2002. Biblioteczka Piłki Nożnej”, s. 24-2524–25.</ref>. W lutym 2001 stanowisko selekcjonera objął ponownie Púa.
 
Urugwajczyk dokończył eliminacje; jego drużyna zajęła piąte miejsce i o awans do mundialu musiała walczyć w barażach interkontynentalnych z [[Reprezentacja Australii w piłce nożnej mężczyzn|Australią]]. Po zwycięstwie w dwumeczu (0:1 i 3:0) po raz pierwszy od dwunastu lat Urugwaj mógł przygotowywać się do udziału w [[Mistrzostwa świata w piłce nożnej|mistrzostwach świata]]. Na samym turnieju podopieczni Púy nie wyszli z grupy; zanotowali jedną porażkę (1:2 z [[Reprezentacja Danii w piłce nożnej mężczyzn|Danią]]) oraz dwa remisy (0:0 z mistrzami świata [[Reprezentacja Francji w piłce nożnej mężczyzn|Francuzami]] i 3:3 z [[Reprezentacja Senegalu w piłce nożnej mężczyzn|Senegalem]]). Dużo kontrowersji wzbudził szczególnie ten ostatni mecz: sędzia najpierw niesłusznie podyktował [[rzut karny (piłka nożna)|rzut karny]] dla Senegalczyków, a następnie uznał im gola strzelonego ze [[Spalony (piłka nożna)|spalonego]]<ref>Zob. relacja z tego meczu: „Piłka Nożna” nr 25, 18 czerwca 2002, s. 18.</ref>. Niezależnie od pomyłek arbitra selekcjonera Urugwaju krytykowano za trzymanie na ławce [[Diego Forlán]]a, wówczas gracza [[Manchester United F.C.|Manchesteru United]], oraz stawianie na wyeksploatowanych i nieskutecznych zawodników (napastnicy [[Darío Silva|Dario Silva]] i [[Sebastián Abreu|Sebastian Abreu]] oraz prawy obrońca [[Gustavo Méndez]])<ref>Takie zarzuty selekcjonerowi postawił Leszek Orłowski w artykule ''Ciemne strony finalistów XVII MŚ'', „Piłka Nożna” nr 25, 18 czerwca 2002, s. 13.</ref>. Po mundialu Púa został zastąpiony przez tymczasowego selekcjonera [[Jorge Da Silva|Jorge da Silvę]], którego kilka miesięcy później zmienił [[Juan Ramón Carrasco]].
 
=== 2004–2009: powrót do piłki klubowej i młodzieżowej ===
Do pracy szkoleniowej powrócił dopiero w 2004; został trenerem [[Argentyna|argentyńskiego]] [[Rosario Central]], jednak zrezygnował już po dwu meczach z powodu różnicy zdań z zarządem klubu oraz porażki ligowej z [[Newell's Old Boys Rosario|Newell'sNewell’s Old Boys]].
 
Trzy lata później znalazł zatrudnienie w [[Club Atlético Peñarol|Peñarolu Montevideo]]. Był dyrektorem odpowiedzialnym za sprawy juniorów i młodzieży, a także w 2009 tymczasowo prowadził pierwszą drużynę. Kontrakt z Peñarolem rozwiązał w 2009.
Linia 96:
 
{{SORTUJ:Pua, Victor}}
 
[[Kategoria:Urugwajscy piłkarze]]
[[Kategoria:Urugwajscy trenerzy piłkarscy]]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Víctor_Púa”