I najazd mongolski na Polskę: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m linki zewnętrzne |
→Etap II: drobne merytoryczne |
||
Linia 57:
Pomimo dotkliwej klęski wojska polskie spełniły swoje zadanie. Nie tylko zdołały one zadać straty siłom mongolskim bezpośrednio w walce, ale przede wszystkim opóźniły marsz nieprzyjaciela, dając cenny czas na zorganizowanie obrony w miastach oraz koncentrację sił na [[Śląsk]]u.
[[Bitwa pod Opolem|Pod Opolem]] doszło do kolejnego starcia. Tym razem siłami polskimi dowodzili książę opolski [[Władysław opolski|Władysław]] oraz małoletni [[Bolesław V Wstydliwy]]. Wobec przewagi nieprzyjaciela, słabsi liczebnie [[Polacy]] po krótkiej walce wycofali się w kierunku Wrocławia. Bajdar w ślad za księciem opolskim ruszył do stolicy [[Dolny Śląsk|Dolnego Śląska]]. Wrocławianie sami podpalili miasto i uciekli do [[Zamek na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu|warownego grodu]].
|