Wojna o księstwo halicko-włodzimierskie (1340–1392): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
→Wojna w latach 1349-1366: a Rusini? |
||
Linia 39:
Kampania 1349 zakończyła się sukcesem – Polska zdobyła prawie wszystkie ziemie [[Księstwo halicko-wołyńskie|Księstwa Halicko-Włodzimierskiego]] z wyjątkiem wschodniej części [[Wołyń|Wołynia]] z [[Łuck]]iem, oraz [[Podole|Podola]].
Nie wykorzystano jednak tego sukcesu – już w [[1350]] {{fakt|[[Litwa]]}} odebrała większość zajętych ziem. Zdecydowano się więc na podział: Litwa otrzymała [[Księstwo włodzimierskie|Księstwo Włodzimierskie]] z [[Bełz]]em i [[Chełm]]em, a [[Polska]] [[Księstwo halicko-wołyńskie|Księstwo Halickie]].
Nie powstrzymało to walk. Litwa dwukrotnie najechała w 1350 [[Ruś Czerwona|Ruś Czerwoną]], a wojska polsko-węgierskie również dwukrotnie w 1351 i 1352 [[Wołyń]]. Obie wyprawy polsko-węgierskie nie przyniosły znaczących sukcesów. W drugiej [[Ludwik Węgierski|Ludwikowi Węgierskiemu]] udało się uzyskać jedynie wywieszenie flagi węgierskiej zamiast litewskiej w [[Bełz]]ie, jako znaku formalnego [[hołd lenny|hołdu]] księcia bełskiego [[Jerzy Narymuntowicz|Jerzego Narymuntowicza]] ([[gród|grodu]] nie udało się zdobyć).
| |||