Zamek Sielecki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m + zobacz też |
drobne merytoryczne |
||
Linia 34:
== Architektura ==
== Historia ==
Historia budowy zamku nie jest do końca poznana. Jeszcze niedawno uważano, że powstał w [[1620]] r., ale dzięki badaniom archeologicznym i kwerendom w archiwach okazało się, że jego początki sięgają być może XV wieku<ref>{{Cytuj|autor=Martyna Walker|tytuł=Wojewódzki program opieki nad zabytkami w województwie śląskim na lata 2010-2013|url=https://www.slaskie.pl/zalaczniki/2010/03/18/1248425643/1268905545.pdf}}</ref>. W 1620 roku Sebastian Minor [[Półkozic|herbu Półkozic]] ukończył budowę nowego zamku na planie czworoboku z dziedzińcem pośrodku. Upamiętniono to tablicą zachowaną do dzisiaj w kaplicy<ref>{{Cytuj |tytuł = *** SOSNOWIEC *** ZAMEK SIELECKI W SOSNOWCU *** SOSNOWIEC *** |data dostępu = 2018-05-23 |opublikowany = www.zamkipolskie.com |url = http://www.zamkipolskie.com/sosn/sosn.html}}</ref>. Wygląd zamku z tego okresu przedstawiają inwentarze z 1665 i 1719 r. Po Minorach, gospodarzami Sielca byli Modrzejewscy i Męgoborscy. W czasach panowania króla [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] zamek należał do płk Michała Żulińskiego, a następnie do szambelana dworu królewskiego Jordana Stojewskiego, który w 1802 sprzedał zamek pruskiemu generałowi Christianowi Ludwigowi Schimmelpfennig von der Oye. Po jego śmierci w 1812 roku, wdowa w 1814 roku sprzedała zamek księciu pszczyńskiemu Ludwikowi Anhalt-Coethen von Pless. W 1824 roku zamek spłonął, co spowodowało, że książę zlecił jego przebudowę w oparciu o przygotowane przez Józefa Heintza plany, na podstawie których wyburzono skrzydło wschodnie oraz zasypano fosy<ref>{{Cytuj |tytuł = _Historia zamku_ - Historia zamku - SOSNOWIECKIE CENTRUM SZTUKI - ZAMEK SIELECKI |data dostępu = 2018-05-23 |opublikowany = www.zameksielecki.pl |url = http://www.zameksielecki.pl/dzial-regionalny/historia-zamku |język = pl}}</ref>. W 1856 roku obiekt kupił przedsiębiorca hutniczy Andreas von Renard ze Strzelec Opolskich i w rękach tej rodziny i związanej z nią firmy zamek pozostawał do II wojny światowej pełniąc funkcję biurowca. W przeszłości był nie tylko siedzibą szlachetnie urodzonych, ale i Gwarectwa hr. Renard, Muzeum Górnictwa oraz Muzeum Szkła Współczesnego.
W
=== Kalendarium ===
Linia 50:
* 1487 – dobra sieleckie w ramach odzyskiwania królewszczyzn zostały wykupione od Grzegorza z Morawicy i przeszły na własność króla [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]]
* 1567 – właścicielem Sielca zostaje Walenty Minor
* 1620 – Sebastian Minor z [[Przybysławice|Przybysławic]] herbu [[Półkozic (herb szlachecki)|Półkozic]], dziedzic Sielca i Obichowa, kończy budowę na zamku czterech murowanych
* Koniec XVIII wieku – zamek należy do płk Michała Żulińskiego, a następnie do szambelana dworu króla polskiego Jordana Stojewskiego
* 1824 – pożar zamku
|