Donieckie Zagłębie Węglowe: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 83.20.152.130 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to WTM. Znacznik: Wycofanie zmian |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 15:
== Donbas jako kraina historyczna ==
Nazwa ''Donbas'' oznacza również [[Kraina historyczna|krainę historyczną]] nad [[Doniec|Dońcem]] i [[Don]]em, którą od dawna zamieszkują [[Kozacy dońscy]]. Jednak w epoce stalinowskiej stosując wielki głód wymordowano znaczną ich część wynaradawiając ten region. W takim rozumieniu Donbas obejmuje w zasadzie ten sam obszar, co Donieckie Zagłębie Węglowe.
Historia przemysłowego Donbasu zaczęła się latem 1869 r., gdy walijski potentat John Huges z czterema synami, setką inżynierów, metalurgów, górników i budowlańców przybył z częściami maszyn parowych i dwoma wielkimi piecami na teren dzisiejszego miasta Donieck, gdzie po ośmiu miesiącach pierwszy wielki piec wytopił surówkę, a po roku gotowe były pierwsze szyny, z których w roku kolejnym ułożono pierwszą w Donbasie 120-kilometrową linię Konstantynówka – Juzowka – Elenówka<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Narodziny Donbasu. Jak Walijczycy próbowali stworzyć Nową Amerykę na Ukrainie |czasopismo = wyborcza.pl |data dostępu = 2018-07-25 |url = http://wyborcza.pl/alehistoria/7,121681,23691702,narodziny-donbasu-jak-walijczycy-probowali-stworzyc-nowa-ameryke.html |język = pl-PL}}</ref>. Linia ta dała połączenie z magistralą Moskwa – Krym, a ta z całą siecią kolejową. W 1880 roku rozpoczęła się trwająca dwie dekady ''„donbaska gorączka węglowa”'' ściągająca do regionu kapitał, technologie i specjalistów z całego świata. Największe miasta w tym czasie to [[Nikopol (Ukraina)|Nikopol]] i [[Mariupol]], a zakłady to stocznia w Nikołajewie, Belgijskie Zakłady Metalurgiczne „Unia” w [[Makiejewka|Makiejewce]], niemieckie stalownie i huty w [[Kramatorsk|Kramatorsku]], brytyjsko-francuskie Enakievo Steel Works w Jenakijewie, rosyjskie huty w Ałczewsku i Iłowajsku, niemiecka Fabryka Parowozów Hartmana w [[Ługańsk|Ługańsku]], tramwajów i obrabiarek w Charkowie, belgijskie Towarzystwo Akcyjne Przemysłu Szklarskiego i Chemicznego w Konstantynówce<ref name=":0" />. W czerwcu 1892 roku z powodu epidemii cholery wybuchł pierwszy wielki bunt górników, który zamienił się w pogrom żydowski<ref name=":0" />. Według spisu z 1897 r. w Doniecku mieszkali: Ukraińcy (52,4 proc.), Rosjanie (28,7 proc.), Grecy (6,4 proc.), Niemcy (4,2 proc.), Żydzi (2,9 proc.), Tatarzy (2,1 proc.), Białorusini (0,8 proc.), Polacy (0,4 proc.), uważający się za osobną grupę etniczną Kozacy dońscy (0,3 proc.), Belgowie i Francuzi (0,1 proc.)<ref name=":0" />.
== Zobacz też ==
| |||