Bunt wójta Alberta: Różnice pomiędzy wersjami

Kraków został przez Władysława Łokietka surowo ukarany. Ludzie książęcy wyłapywali i ścinali mieszczan niemówiących po polsku<ref>{{Cytuj|autor = [[Paweł Jasienica]] |tytuł = Polska Piastów |data = 1979 |isbn = 83-06-00094-3 |miejsce = Warszawa |wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy |s = 282 |oclc = 69290859}}</ref>. Wójt Albert stracił dziedziczne stanowisko i osobisty majątek. Na miejscu jego domu zbudowano warowny [[Gródek (Kraków)|gródek]], który miał trzymać w ryzach niemieckich mieszczan. Większość przywódców stracono i skonfiskowano majątki najbardziej zaangażowanych mieszczan{{odn|Długopolski|1951|s=158}}. Miastu odebrano szereg przywilejów – zniesiono dziedziczenie wójtostwa, a prawa wójta oraz jego dochody zostały ograniczone i przeszły na korzyść skarbu książęcego{{odn|Długopolski|1951|s=161}}. Dziedzicznego wójtostwa, jak i majątku został pozbawiony także Henryk, brat Alberta. Jego kamienica, jak wynika z dokumentu wystawionego przez [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]] wydanego w roku 1334, przypadła w drodze nadania [[Spycimir Leliwita|Spytkowi z Melsztyna]]. Ukarany został także drugi brat Alberta – Jan, którego nazwisko po stłumieniu buntu zniknęło z ksiąg miejskich Krakowa. Władysław Łokietek nie zastosował jednak zbiorowej odpowiedzialności, gdyż pozostali członkowie rodziny wójta Alberta nie utracili majątków i są wymieniani w księgach miejskich po stłumieniu powstania. Matka Alberta przekazała połowę swojej parceli w roku 1313 pod rozszerzenie cmentarza przy kościele [[Kościół archiprezbiterialny Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Krakowie|Panny Marii]] w Krakowie. Mikołaj, syn Jana, wymieniany jest w latach 1323 i 1330 jako sprawujący urząd ławnika{{odn|Długopolski|1951|s=158–160}}.

 

 

{{Cytat box