Olej rycynowy: Różnice pomiędzy wersjami

Najsłynniejsze zastosowanie oleju rycynowego jako kary miało miejsce we faszystowskich Włoszech pod rządami [[Benito Mussolini]]ego. Był on ulubionym narzędziem wykorzystywanym przez [[Milicja Faszystowska|Czarne koszule]] w celu upokorzenia swoich przeciwników<ref>[https://web.archive.org/web/20070528044422/http://www.britannica.com/eb/article-27762/Italy „Italy The rise of Mussolini”]. ''Encyclopædia Britannica Online''. Encyclopædia Britannica. 2007. dostęp przez archive.org 27.03.2015.</ref><ref>[http://content.time.com/time/magazine/article/0,9171,716284,00.html?iid=chix-sphere „Benito’s Birthday”]. Time, in partnership with CNN. 6 sierpnia 1923. dostęp 2015-03-27.</ref><ref>Bosworth, R. J. B. (2002). ''Mussolini''. New York: Arnold/Oxford Univ. Press. {{ISBN|0-340-73144-3}}.</ref>. Dysydenci polityczni byli karmieni siłą przez faszystowskie oddziały dużymi ilościami oleju rycynowego. Uważa się, że technika ta została zapoczątkowana przez [[Gabriele D’Annunzio]]. Ofiary takiego „leczenia” czasami umierały{{fakt}} w wyniku odwadniającej biegunki wywołanej olejem, często komplikowanej przez skutki pobicia pałką policyjną, które miało miejsce jako uzupełnienie pojenia olejem rycynowym. Niemniej jednak te ofiary, które przeżyły, musiały ponosić upokarzające skutki przeczyszczające wynikające z nadmiernego użycia leku<ref>Cecil Adams (1994-04-22). [http://www.straightdope.com/columns/read/965/did-mussolini-use-castor-oil-as-an-instrument-of-torture „Did Mussolini use castor oil as an instrument of torture?”]. The Straight Dope. dostęp 2015-03-27.</ref>.