Dwór królewski w Knyszynie: Różnice pomiędzy wersjami

Dwór w Knyszynie wszedł we władanie króla [[Zygmunt I Stary|Zygmunta Starego]] w 1530 roku na skutek odebrania tych włości przez [[Bona Sforza|królową Bonę]] spadkobiercom [[Mikołaj Radziwiłł Amor|Mikołaja Radziwiłła Amora]]<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Ogrody renesansowe województwa białostockiego |data dostępu = 2019-06-27 |opublikowany = www.ogrodowy.minigo.pl |url = http://www.ogrodowy.minigo.pl/index.php/article/show/id/35}}</ref>. Na cele królewskie „Dworzec Knyszyński” powstawał dla króla [[Zygmunt II August|Zygmunta Augusta]] w latach 1553-1572 i składał się z zespółzespołu drewnianych budynków na kamiennych podpiwniczeniach, połączonych ponad przyziemiem gankami<ref name=":0" />. Brak było w sąsiedztwie tego kompleksu budynków folwarcznych takich jak stodoły i obory, a jedynie kuchnie, młyn i stajnia na 50 koni<ref name=":0" />. Niedaleko dworu urządzono w Popielewie około 200 hektarowy zwierzyniec służący polowaniom na zwierzęta, natomiast na groblach między 49 sadzawkami rybnymi urządzono mały, wygrodzony zwierzyniec ''„dla saren i zajęcy”'', a przy zwierzyńcach ustawiono kompleksy budynków stajennych mieszczące 500 rasowych koni<ref name=":0" />. Zwierzyńce, stadnina i sadzawki położone były nad wielkim, blisko stuhektarowym stawem, który był zasilany wodami rzeki Jaskry (dziś Jaskranka)<ref name=":0" />. Kompleks dworski umieszczono po przeciwnej stronie stawu niż obiekty hodowlano-myśliwskie. Obok zabudowań rezydencji mieścił się ogród ozdobny i sad<ref name=":0" />.