Bitwa pod Kałuszynem (1939): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
||
Linia 9:
|miejsce = [[Kałuszyn]]
|terytorium = [[II Rzeczpospolita]]
|przyczyna =
|wynik = zwycięstwo Polaków
|strona1 = {{Państwo|POL|2RP}}
|strona2 = {{państwo|DEU|wariant=III Rzesza}}
|dowódca1 =
Linia 24:
|commons =
}}
{{Kampania wrześniowa}}
[[Plik:Złoty Ułan w Kałuszynie.JPG|mały|prawo|Pomnik upamiętniający szarżę kawalerii pod dowództwem rtm. Andrzeja Żylińskiego]]
'''Bitwa pod Kałuszynem'''
W opinii historyków{{jakich}}, była to jedna z najcięższych i najkrwawszych bitew Polskiego Września.
== Przebieg ==
Wileńska
Bój pod Kałuszynem stoczony został w nocy z 11 na 12 września
Kałuszyn obsadziła niemiecka zmotoryzowana grupa ppłk. Gustava Wagnera, dowódcy III/44 pp 11 DP. Natomiast grupy „L” płk. Franza Landgrafa (dowódcy 7 pułku pancernego) i „St” SS-Standartenführera [[Felix Steiner|Felixa Steinera]] (dowódcy pułku SS „Deutschland”) z DPanc „Kempf”, miały zamknąć Polakom drogi odwrotu. 1 DPLeg ruszyła do Kałuszyna w dwóch kolumnach. Straż boczna 6 pp Leg. z dywizjonem 1 pal Leg. i 4 szwadronem 11 pułku miała przemaszerować przez Budy – Aleksandrów – Kałuszyn – Grodzisk – Jeziorki do rejonu Lipiny i [[Mrozy|Mrozów]]. Drugą kolumnę tworzyły siły główne dywizji 1 i 5 pp Leg. z pozostałymi dywizjonami 1 pal Leg. i 1 dac. Zgodnie z rozkazem gen. Kowalskiego, kolumna ruszyła szosą Łaziska – Ignaców na Kałuszyn, pod Leonowem kolumna miała podzielić się na dwa ugrupowania: pierwsze – 5 pp Leg. z dywizjonem 1 pal Leg. i 1 dac miała skręcić na południe na Cegłów i pomaszerować przez Kuflew – Jeruzal do Łukowa, drugie 1 pp Leg. z dywizjonem 1 pal Leg. Nie dochodząc do Kałuszyna, miała maszerować przez Olszewice – Mrozy – Kuflew do [[Jeruzal (powiat miński)|Jeruzala]]. W tym czasie miano współdziałać z [[Mazowiecka Brygada Kawalerii|Mazowiecką Brygadą Kawalerii]].
|