Wistycze: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, lit.
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne redakcyjne
Linia 39:
Po [[Traktat ryski (1921)|ustabilizowaniu się granicy polsko-radzieckiej w 1921 roku]] Wistycze znalazły się na terenie Polski, w [[Gmina Motykały|gminie Motykały]] w [[Powiat brzeski (nadbużański)|powiecie brzeskim]] [[Województwo poleskie|województwa poleskiego]], od 1945 roku – w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], od 1991 roku – na terenie [[Białoruś|Republiki Białorusi]].
 
W 1817 roku kościół był siedzibą parafii{{r|S13}}. Klasztor cystersów spłonął w 1830 roku. W ocalałym klasztornym kościele św. Zofii, który istniał tu do 1832 roku (kiedy został zamknięty z polecenia władz carskich w ramach kar za [[powstanie listopadowe]]{{r|W}}), znajdował się cudowny obraz Bogarodzicy. W 1819 roku modlił się do niej [[Julian Ursyn Niemcewicz]]{{r|F}}. W 1840 roku{{r|W}} klasztor został przebudowany i zamieniony na cerkiew prawosławną{{r|RA}} Podwyższenia Krzyża Świętego, która istnieje do dziś{{r|W}}{{r|RA}}{{r|R}}. W latach 1921–1939 świątynia ponownie funkcjonowała jako kościół katolicki{{r|W}}. Cerkiew znajduje się w ewidencji zabytków historyczno-kulturalnych Białorusi (o nr. 512Г000011). Cudowny obraz w 1938 roku przewieziono do klasztoru cystersów w [[Szczyrzyc]]u{{r|W}}.
 
Już w 1889 roku działała tu szkoła podstawowa. Wtedy uczyło się w niej 64 uczniów, w tym 3 dziewczynki.