Suraż: Różnice pomiędzy wersjami

Początkiem miasta było [[grodzisko]] usypane na prawym brzegu Narwi w [[XI]] w. Zostało ono ufortyfikowane fosą i ostrokołem. Było one później obiektem ataków [[Jaćwingowie|Jaćwingów]], Litwinów i [[zakon krzyżacki|Krzyżaków]]. W [[1390]] roku król Władysław Jagiełło przekazał [[Janusz I|księciu Januszowi I]] mazowieckiemu gród w [[Suraż]]u, Bielsku, [[Drohiczyn]]ie, [[Mielnik]]u. W kronikach krzyzackich w związku z Surażem miedzy innymi wspomniano ''Jesienią roku 1392 marszałek krzyżacki Engelhard Rawe z wielką liczbą braci i pielgrzymów pospieszył do (Pisza), zamku Świętego Jana, gdzie marszałek stół honorowy przysposobił. Pan Apill Vochs de Franken noszący chorągiew św. Jerzego, trzymał pierwsze miejsce i przybywają do Szirazen (=Suraża) i o staje od zamku zsiedli z koni do boju i przez trzęsawisko postępują. Poganie zaś zamek marszałkowi oddali, w którym znaleźli szwagra Witolda (biskupa płockiego Henryka, księcia mazowieckiego). Z rana idą dalej, a gdyby byli się zatrzymali, byliby pojmali biskupa i powrócili.'' W [[XV]] w. Suraż wraz z województwem podlaskim został włączony do Korony Polskiej. Na miejscu grodziska wybudowano zamek z murowaną wieżą, który został zniszczony w trakcie [[potop szwedzki|potopu szwedzkiego]]. Obecnie jedyną jego pozostałością jest Góra Zamkowa. Miasto było zamieszkiwane przez Polaków, Żydów i osadników ruskich. Śladem przeszłości jest obecność Rynku Ruskiego w dzielnicy dawniej zajmowanej przez kolonistów. W Surażu istniały także 3 cerkwie, z których ostatnia została zniszczona podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. Z ciekawą przeszłością miasta można się zapoznać w Społecznym Muzeum Archeologicznym.