Machbet: Różnice pomiędzy wersjami

W latach 90. XX wieku w zakładach IAI prowadzono badania nad zwiększeniem potencjału posiadanych M163 PIVADS<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Machbet |czasopismo opublikowany= Military Today |data dostępu = 2022-04-04 |url = http://www.military-today.com/missiles/machbet.htm|język=en}}</ref>. Już podczas [[Wojna libańska|wojny libańskiej]] armia izraelska wykorzystywała systemy M163 PIVADS nie tylko do obrony przeciwlotniczej, ale także do wspierania działań sił lądowych{{Odn|Baram|2012}}.

Pierwszy prototyp systemu Machbet został zaprezentowany armii w 1997 roku. W tym samym roku jeden z batalionów obrony przeciwlotniczej [[Siły Powietrzne Izraela|Sił Powietrznych Izraela]] rozpoczął szkolenia z użytkowania nowego zestawu. Rok później zadecydowano o przyjęciu systemów Machbet do służby<ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = התעשייה האווירית לישראל מחבט |czasopismo opublikowany= [[Siły Powietrzne Izraela]] |data dostępu archiwum= 2022-04-04 |url = httpshttp://web.archive.org/web/20120113084110/www.iaf.org.il/241-18138-HE/IAF.aspx|zarchiwizowano=2012-01-13|język=he}}</ref>.

Machbet został wyposażony w aktywny radar namierzania i ataku. Konstrukcja nie posiadama pokładowego radaru wykrywającego cele. W związku z tym cel musi zostać zlokalizowany przez załogę pojazdu lub towarzyszący pojazd z radarem. W celu poprawy możliwości i zdolności komunikacji systemu Machbet zintegrowano go z systemem radarowym {{Link-interwiki|EL/M-2106|lang=en|tam=EL/M-2106|tekst=EL/M-2106}}. Zmodyfikowano również elektrooptyczne systemy celowania i dodano kamery typu {{Link-interwiki|Forward-looking infrared|lang=en|tam=Forward-looking infrared|tekst=FLIR}}<ref name=":0" /><ref>{{Cytuj |tytuł = MACHBET |czasopismo opublikowany= Army Guide |data dostępu = 2022-04-04 |url = http://www.army-guide.com/eng/product3312.html|język=en}}</ref>.

Machbet napędzany był [[Silnik o zapłonie samoczynnym|silnikiem diesla]] General Motors 6V53 diesel o mocy 215&nbsp;KM i mógł poruszać się z maksymalną prędkością 68&nbsp;km/h. W związku ze zdolnościami amfibijnymi pojazd mógł pokonywać przeszkody wodne z predkościąprędkością ok. 5&nbsp;km/h. Masa pojazdu to 12,5&nbsp;t, długość 4,8&nbsp;m, szerokość 2,8&nbsp;m, a wysokość około 3&nbsp;m<ref name=":0" />.

* {{Cytuj |autor = Szir Baram |tytuł = פעילות וולקנית |czasopismo opublikowany= [[Siły Powietrzne Izraela]] |data = 2012-08-31 |data dostępu zarchiwizowano= 20222019-0401-0430 |url archiwum= httpshttp://web.archive.org/web/20190130012510/http://www.iaf.org.il/6590-39441-he/IAF.aspx |odn = tak|język=he}}

* {{Cytuj |autor = Jael Fuks |tytuł = מכפילי הכוח: 16 שנים למבצע "חומת מגן" |czasopismo opublikowany= [[Siły Powietrzne Izraela]] |data = 2018-03-29 |data dostępu zarchiwizowano= 20222018-04-0405 |url archiwum= httpshttp://wwwweb.archive.org/web/20180405091650/http://iaf.org.il/4471-50102-heHE/IAF.aspx |odn = tak|język=he}}

* {{Cytuj |autor = Szaj Lewi |tytuł = 20 שנה אחרי: סיפורו של מערך הנ"מ במבצע חומת מגן נחשף |czasopismo opublikowany= Mako.co.il |data = 2022-03-25 |data dostępu = 2022-04-04 |url = https://www.mako.co.il/pzm-magazine/Article-f51d8290abdbf71027.htm |odn = tak|język=he}}