Josip Broz Tito: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
trywialna ciekawostka
m Wycofano edycje użytkownika 95.40.119.163 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Szethek.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 465:
== Pozostałe informacje ==
* Słoweński historyk Joze Pirjevec popiera tezę, według której to Tito kazał zabić radzieckiego przywódcę, Stalina. Według biografii Tity, napisanej przez Pirjeveca, w dokumentach Stalina znaleziono list Tity, w którym napisał, że z rozkazu Stalina przygotowano na niego 22 zamachy m.in. przy pomocy szkatułki, z której ulatniał się gaz<ref name="To Tito zabił Stalina"/>.
* Pod koniec czerwca 1974 roku Titę odwiedził prezydent Ludowej Republiki [[Bangladesz]]u, [[Sheikh Mujibur Rahman]], w czasie spotkania obaj prezydenci spóźnili się na oficjalne przyjęcie ze względu na trwający w tym czasie mundialowy mecz jugosłowiańskiej reprezentacji w piłce nożnej, którego transmisję oglądali w telewizji{{odn|Woydyłło|1992|loc=Rozdział XX: Niespożyta aktywność}}.
* W latach 60. doszło do trzęsienia ziemi w stolicy Macedonii, Skopje, w wyniku której część miasta została zniszczona. Tito przybył na miejsce zaraz po katastrofie. Do akcji ratunkowej pośpiesznie przyłączyli się żołnierze radzieccy, a w odbudowie miasta uczestniczyli m.in. Polacy i Japończycy. W trakcie wizytacji zrujnowanego miasta doszło do incydentu z udziałem marszałka – na wieść o przybyciu do miasta Tity, wielu mieszkańców wyległo na ulice, gdzie witało prezydenta i jego żonę pieśnią ludową „Jovano, Jovanke”. Oburzony postawą zgromadzonych, zaczął przeganiać zgromadzonych i zarzucać im bezduszność i głupotę. Do rozwścieczonego prezydenta przybyli lekarze, którzy zdołali go uspokoić{{odn|Woydyłło|1992|loc=Rozdział XX: Niespożyta aktywność}}.
* Istnieje kilka wersji pochodzenia pseudonimu „Tito”. Pseudonim ten pojawił się w 1930 roku jako kryptonim Kominternu dla Broza (wcześniej kryptonimem był „Walter”)<ref name="Nolan Cathal J ed 2002 The"/>. Według innej teorii, nazwa ta podchodzi od fabryki ''Titan'', w której pracował<ref name="Smoljan Ivo 1984 Tito and"/>. Według jeszcze innego wyjaśnienia „Tito” to serbsko-chorwacka wersja imienia rzymskiego cesarza [[Tytus Flawiusz|Tytusa]]<ref name="Halpern Micah 2007 Thugs"/>. Fitzroy MacLean w książce ''Eastern Approaches'' podaje, że przydomek ten stanowi połączenie dwóch słów z języka serbsko-chorwackie – „ti” (czyli „ty”) i „ta” (czyli „to”), jak głosi legenda w czasie jego dowództwa wydawał on polecenie najpierw wskazując osobę, a następnie zadanie, które ma wykonać<ref name="MacLean Fitzroy 1949 Eastern"/>. Według biografia Tity, Vladimira Dedijera, nazwa może pochodzić od nazwiska chorwackiego pisarza [[romantyzm|romantycznego]], Tytusa Brezovačkiego{{odn|Dedijer|1952|s=83}}.