Carl Friedrich Goerdeler: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
nieobiektywna publikacja wydana przez skrajnie prawicową partię Znaczniki: Anulowanie edycji Wycofane usuwanie dużej ilości tekstu (filtr nadużyć) |
Anulowanie wersji 67408512 autorstwa 31.2.69.121 (dyskusja) Znacznik: Anulowanie edycji |
||
Linia 25:
Był z wykształcenia prawnikiem. W latach 1930–1937 był nadburmistrzem [[Lipsk]]a<ref>Nicolaus v. Below, ''Byłem adiutantem Hitlera 1937–45'', s. 435.</ref>. Popadł w konflikt z [[Narodowy socjalizm|nazistowskimi]] władzami i został zmuszony do oddania urzędu. Zaangażował się w działalność konspiracyjną przeciwko [[III Rzesza|III Rzeszy]].
Goerdeler żywił skrajną wrogość do ideologii [[Komunizm|komunistycznej]] i miał sympatie [[monarchizm|monarchistyczne]]. Będąc w opozycji do [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]], tworzył plany pokojowe wysyłane rządowi brytyjskiemu, w których domagał się,
żadnych [[Reparacje wojenne|reparacji]]. Rekompensata za szkody, jakie hitleryzm wyrządził narodom europejskim i nie tylko, jest nie do pomyślenia” – pisze Carl Goerdeler, główny organizator spisku, w swoim „Planie pokojowym”}}</ref> oraz ''„utrzymania w rękach niemieckich przeznaczenia Polski”''<ref name="przeznaczenie" />. Pisał: ''„Polska może uzyskać rekompensatę za Prusy Zachodnie i Poznań poprzez unię państwową z Litwą. Dzięki temu obydwu krajom pomoże się w uzyskaniu dostępu do morza''.[...] ''Poza tym istnieje możliwość, by Polska dzięki portom niemieckim włączyła się do handlu światowego”''<ref name="przeznaczenie">''Zbliżenia Polska-Niemcy'', nr 1(7)/1994, H. R. Sassin, ''Liberałowie niemieccy przeciwko Hitlerowi'', s. 89.</ref>.
Był typowany na [[Kanclerze Niemiec|kanclerza]] w przypadku powodzenia [[Zamach 20 lipca|spisku generałów i oficerów]] z 20 lipca 1944 ([[Prezydenci Niemiec|prezydentem]] miał zostać generał [[Ludwig Beck]]). Zamach jednak nie powiódł się. Za Goedelerem ogłoszono list gończy. Wyjechał z Berlina, usiłując się ukryć. Początkowo ukrywał się we wsi [[Myśliwiec (województwo kujawsko-pomorskie)|Myśliwiec]] w [[powiat wąbrzeski|powiecie wąbrzeskim]]. Później przeniósł się do powiatu kwidzyńskiego. Podczas wizyty na grobie rodziców w [[Kwidzyn]]ie został rozpoznany przez Helenę Schwärzel, która kojarzyła go jeszcze z czasów, gdy był zastępcą [[burmistrz]]a w [[Kaliningrad|Królewcu]]. Kobieta wypatrzyła go 12 sierpnia 1944 roku jako obcego gościa gospody. Dzięki jej informacji Goerdeler został zadenuncjowany do [[Gestapo]] i tego samego dnia aresztowany. 8 września [[Volksgerichtshof|Trybunał Ludowy (Volksgerichtshof)]] skazał go na [[Kara śmierci|karę śmierci]], ale przez dłuższy czas wyroku nie wykonywano, gdyż – torturując Goerdelera – usiłowano wydobyć informacje o innych spiskowcach. Dopiero 2 lutego 1945, po długotrwałych przesłuchaniach, Goerdeler został stracony przez powieszenie w berlińskim [[więzienie Plötzensee|więzieniu Plötzensee]].
| |||