Alicja Wahl: Różnice pomiędzy wersjami

Alicja Wahl nie podejmuje abstrakcyjnych eksperymentów, wierna figuracji artystka prowadzi swoje studia nad rysunkiem i malarstwem opowiadając własnym językiem to, co w relacjach między ludźmi niepokojące, dynamiczne i proponuje swoistą analizę intymnych nastrojów kobiecości. Artystki nie interesuje przestrzeń ani pejzaż, skupia się na dramatach wewnętrznych przedstawianych osób. Nie unika też rozwiązań przywodzących na myśl [[symbolizm]] przełomu XIX i XX wieku. Twórczość malarska obu sióstr reprezentuje podobną stylistykę i dotyczy zbliżonych sfer doznań – poczucia samotności, dramatu istnienia, tajemniczych sił przyrody. Późne prace malarskie i rysunkowe charakteryzują się, pozornym, zagubieniem nerwowej linii, i wyraźnej, dosłownej [[Forma (sztuka)|formy]], czytelne są w nich powroty do nielinearnych tradycji kolorystycznych.

 

W 1979 roku Alicja Wahl otworzyła autorską galerię sztuki w Warszawie na [[Żoliborz]]u, jedną z pierwszych prywatnych placówek tego typu w Polsce. Galeria dysponowała wnętrzem, specjalnie zaprojektowanym na ten cel. Galeria WAHL specjalizowała się w prezentowaniu artystów hołdujących szeroko pojmowanej stylistyce i poetyce [[surrealizm]]u oraz ekspresyjnej i metaforycznej figuracji, co odzwierciedla również zainteresowania artystyczne założycielki galerii. Ambicją Alicji Wahl było skupienie wokół galerii najwybitniejszych polskich malarzy, rzeźbiarzy i grafików. W żoliborskiej Galerii A.B. Wahl wystawiali między innymi: [[Jan Lebenstein]], [[Jan Tarasin]], [[Franciszek Starowieyski]], [[Tadeusz Brzozowski (malarz)|Tadeusz Brzozowski]], [[Zdzisław Beksiński]], [[Tadeusz Dominik]], [[Jacek Sienicki]], [[Teresa Pągowska]], [[Jacek Waltoś]] i inni. Galeria Wahl była też swoistym warszawskim salonem, przez który przewijali się także pisarze, artyści teatru i filmu oraz dyplomaci. Ostatnią wystawą w galerii był pokaz prac Jana Lebensteina, wernisaż miał miejsce w kwietniu 2002 roku.