Paul Fuchs: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
Zmiana nieprawidłowych informacji
Linia 36:
Jako szef kontrwywiadu SS na dystrykt miał pod sobą ok. 30–40 funkcjonariuszy oraz ok. 150 agentów. Wśród podwładnych i współpracowników Fuchsa znaleźli się także Polacy, min. Alfred Manowski („specjalista od przesłuchań”), Stefan Falkowski (początkowo tłumacz), [[Józef Kessler|Józef Jerzy Kessler]] ps. „K-22” (agent w AK), ppor. [[Jerzy Wojnowski]] ps. „Motor” (agent w AK) i [[Hubert Jura]] ps. „Tom” (kapitan NSZ)<ref>{{Cytuj |url = http://ponury-nurt.blogspot.com/2018/01/74-rocznica-likwidacji-agenta-gestapo.html |tytuł = Wokół Wykusu: 74. rocznica likwidacji agenta gestapo ppor. Jerzego Wojnowskiego „Motora” |opublikowany = ponury-nurt.blogspot.com |data dostępu = 2020-03-15}}</ref><ref>{{Cytuj |url = http://niniwa22.cba.pl/afery_polski_podziemnej_1939_1945.htm |tytuł = Afery Polski Podziemnej 1939-1945 |opublikowany = niniwa22.cba.pl |data dostępu = 2020-03-15}}</ref>. Swoich przełożonych informował, że dysponuje kartoteką 40 tysięcy nazwisk osób zaangażowanych lub podejrzanych o działalność przeciwko [[III Rzesza|III Rzeszy]]<ref name=szach>{{Cytuj |url = https://polskatimes.pl/paul-fuchs-zwany-lisem-z-radomia-gestapowiec-ktory-szachowal-podziemie/ar/10012656 |tytuł = Paul Fuchs zwany „Lisem z Radomia”. Gestapowiec, który szachował Podziemie |opublikowany = Polska Times |język = pl |data dostępu = 2020-03-15}}</ref>. Do jego największych osiągnięć w walce z polskim podziemiem należały min. aresztowanie szefa sztabu [[Komenda Główna Armii Krajowej|Komendy Głównej]] [[Związek Walki Zbrojnej|Związku Walki Zbrojnej]] płk [[Janusz Albrecht|Janusza Albrechta]] ps. „Wojciech”, rozbicie trzech kolejnych Komitetów Miejskich [[Polska Partia Robotnicza|Polskiej Partii Robotniczej]] w Radomiu, przejęcie kontroli nad [[Miecz i Pług|Ruchem „Miecz i Pług”]] oraz utworzenie [[Organizacja Toma|złożonej z Polaków organizacji wywiadowczej „Toma”]] zwalczającej polski ruch oporu, przede wszystkim komunistów i inne stronnictwa lewicy<ref>A. J. Zakrzewski, ''Słownik biograficzny ziemi częstochowskiej'', Częstochowa 1998, s. 51–52.</ref>.
 
Zdaniem Fuchsa we wspólnym interesie Polaków i Niemców była walka ze [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] i rodzimym ruchem komunistycznym<ref name="bez litości" /> dlatego od 1941 starał się nawiązać kontakt ze [[Organizacja Wojskowa Związek Jaszczurczy|Związkiem Jaszczurczym]], a następnie [[Narodowe Siły Zbrojne|Narodowymi Siłami Zbrojnymi]]. Za pomocą „Toma” porozumiał się z dowództwem [[Brygada Świętokrzyska|Brygady Świętokrzyskiej NSZ]], która zwalczała inne organizacje ruchu oporu (zarówno lewicowe takie jak [[Armia Ludowa|AL]] i [[Gwardia Ludowa WRN|OW PPS]]-[[Armia Krajowa|AK]], jak i prawicowe np. [[Narodowa Organizacja Wojskowa|NOW]]-AK oraz [[Bataliony Chłopskie|ruch ludowy]]). Zorganizował on także ewakuację jednostki z Kielecczyzny oraz przerzut ok. 60 dywersantów na zajmowane przez Sowietów ziemie polskie<ref>[[Józef Wyrwa|J. Wyrwa]], ''Pamiętniki partyzanta. Hubalczyka, legendarnego dowódcy oddziału partyzanckiego, który wszedł w skład NSZ, a później dołączył do 25. pp AK'', Kraków 2014, s. 121, 160–170.</ref><ref>{{Cytuj |url = https://www.tygodnikprzeglad.pl/brygada-swietokrzyska-hitlerowscy-kolaboranci-sztandarach-prawicy/ |tytuł = Brygada świętokrzyska. Hitlerowscy kolaboranci na sztandarach prawicy |opublikowany = Tygodnik Przegląd |język = pl |data dostępu = 2020-03-15}}</ref>.
 
Po wojnie razem z Hubertem Jurą pracować miał w tworzonej przez Amerykanów siatce wywiadowczej przeznaczonej do działania w [[Blok wschodni|bloku wschodnim]], prawdopodobnie oddał swoje usługi także [[Organisation Gehlen|zachodnioniemieckiej agencji wywiadowczej]] kierowanej przez gen. [[Reinhard Gehlen|Reinharda Gehlena]], byłego szefa wydziału [[Oberkommando des Heeres|OKH]] [[Abteilung Fremde Heere|Fremde Heere Ost]]. Mimo dowodów na popełnione zbrodnie przez Paula Fuchsa na ziemi radomskiej i Kielecczyźnie w latach 1964–1980 umarzano kolejne śledztwa przeciwko niemu<ref name=szach/>.