Karabin maszynowy Browning wz. 28: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m D Znaczniki: Wycofane VisualEditor |
|||
Linia 54:
W tym okresie amunicją 7,92 mm Mauser nie strzelał żaden typ rkm-u. Wynikało to z pierwszowojennej niemieckiej doktryny walki piechoty, gdzie rolę wspierającą atak piechoty miał spełniać [[lekki karabin maszynowy]] ([[Karabin maszynowy MG 08/15|MG 08/15]] lub [[Karabin maszynowy Bergmann MG 15|LMG M15]]). Jednak były to tylko nieco „odchudzone” [[ciężki karabin maszynowy|ciężkie karabiny maszynowe]] i wykorzystywanie ich jako broni towarzyszącej podczas szturmów było bardzo problematyczne. Co prawda pod koniec I wojny światowej w Zakładach [[Rheinmetall]] powstał projekt niemieckiego rkm-u, jednak nie wszedł on do produkcji przed zakończeniem wojny{{odn|Erenfeicht|2013|s=13}}.
6 grudnia 1922 r. rozpisany został konkurs na rkm na amunicję Mausera. Ze względu na nieprzygotowanie odpowiedniej broni przez producentów 11 lipca konkurs został przeniesiony na 2 listopada 1923 r. Warunkami nowego rkmu było: waga do 9,5 kg, długość do 1200 mm, bezpiecznik, kolbę z chwytem pistoletowym, mały odrzut, łatwość przenoszenia - nawet rozgrzanego, szybkostrzelność teoretyczna ok 300 strz/min, producent musi zapewnić prosty sposób przenoszenia dodatkowych taśm lub magazynków oraz dostosować broń do strzałów ślepych. Broń musi być dostarczona z 1250 szt. amunicji. Najprawdopodobniej i ten konkurs się nie odbył
W lipcu 1924 w Warszawie odbył się konkurs na ręczny karabin maszynowy dla Wojska Polskiego. Nie przyniósł on decydującego rozstrzygnięcia, jednak udało się wyłonić kilku uczestników, których zaproszono do drugiej części, która odbyła się na początku 1925. W konkursie wzięły udział następujące konstrukcje:
| |||