Powrotna droga: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawka merytoryczna
{{dopracować|źródła}}
Linia 1:
{{dopracować|źródła}}
'''Powrotna Droga''' – powieść [[Karol Bunsch|Karola Bunscha]] z 1971 roku, należąca do cyklu "Powieści Piastowskie". Tłem historycznym jest II najazd [[Tatarzy|tatarski]] z [[1258]] i rozbicie [[Jaćwingowie|Jaćwingów]] przez księcia krakowskiego [[Bolesław V Wstydliwy|Bolesława V Wstydliwego]] i księcia Sieradzkiego [[Leszek Czarny|Leszka Czarnego]] z [[1264]]. Bohaterami powieści są Jasiek i Sławka, których zmienne koleje losu połączyły we wspólnej niedoli. Śmierć rodziców zmusza ich do walki o przetrwanie w bardzo trudnych czasach, jednocześnie łącząc nadzwyczaj silną więzią i uczuciem.
 
 
Akcja powieści zaczyna się w oblężonym przez Tatarów [[Sandomierz]]u. Trójce dzieci: Jaśkowi Główce i dzieciom brata kasztelana Piotra z Krępy, Zbygniewa – Sławce i Pietrkowi, udaje się uniknąć rzezi. Dalej są skazani tylko na własne siły i nieprzychylną zimową porę. Ich losy komplikują się jeszcze na skutek pazerności rodziny kasztelana i samowoli książęcych urzędników. Dzieci zostają rozdzielone. Miłość Jaśka i Sławki, która zatliła się już na początku ich znajomości zostaje poddana wieloletniej próbie, w której jedynymi sprzymierzeńcami są biskup [[Kraków|krakowski]] [[Jan Prandota]] i wyjęty spod prawa Wojan.