Henry Lee III: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
→‎Wojna o niepodległość: Dodano informację o masakrze Pyle'a.
Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 26:
Służba w najbardziej wysuniętych placówkach Armii Kontynentalnej sprawiła, że nadano mu przydomek „Light Horse Harry”. Wsławił się 19 sierpnia 1779 roku bohaterstwem w [[bitwa o Paulus Hook|bitwie o Paulus Hook]] w ówczesnej [[prowincja New Jersey|prowincji New Jersey]]. Za swój czyn otrzymał od [[Kongres Kontynentalny|Kongresu Kontynentalnego]] [[Złoty Medal Kongresu|złoty medal]], wyróżnienie, które nie było przyznane żadnemu innemu oficerowi poniżej stopnia generała w czasie całej wojny<ref>{{Cytuj stronę | url = http://library.princeton.edu/about/news/lm011106.php | tytuł = Henry Lee Medal Background}}</ref>.
 
Został awansowany do stopnia [[podpułkownik]]a ([[język angielski|ang.]] ''Lieutenant Colonel'') i otrzymał dowództwo nad [[Korpus (wojsko)|korpusem]] [[Dragoni|dragonów]] (Legion Lee) oraz został skierowany na południowy front wojny. Jego oddział był częścią wojsk dowodzonych przez generała [[Nathanael Greene|Nathaneala Greene]]. Wraz ze swoim oddziałem Lee wykazał się znakomitą postawą w bitwach pod [[bitwa pod Guilford Court House|Guilford Court House]], [[bitwa pod Camden|Camden]] i [[bitwa pod Eutaw Springs|Eutaw Springs]]. 24 lutego 1781 roku dowodził podczas masakry Pyle'a, gdzie jego żołnierze zabili 95 lojalistycznych milicjantów.
 
Na początku maja 1781 roku Greene odkomenderował go do prowadzenia samodzielnych działań. Wraz z partyzantami [[Francis Marion|Francisa Mariona]] po zdobyciu [[fort Watson|fortu Watson]] otoczył [[fort Motte]]. Po jego kapitulacji zdobył [[fort Granby]], a następnie wyruszył do Georgii, aby wesprzeć wojska oblegające [[Augusta (Georgia)|Augustę]]. Po jej zdobyciu dołączył 8 czerwca do oddziałów oblegających [[fort Ninety Six]] i objął dowództwo lewego skrzydła. Prace [[wojska inżynieryjne|inżynieryjne]] w czasie tego oblężenia prowadził [[Tadeusz Kościuszko]]<ref name="tad">{{Cytuj książkę |nazwisko = Sułek |imię = Zdzisław |tytuł = Polacy w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych 1775-1783 |rok = 1976 |wydawca = Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej |miejsce = Warszawa |strony = 110 |rozdział = Tadeusz Kościuszko}}</ref>.