Rafał Gan-Ganowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 71156943 autorstwa 89.64.87.2 (dyskusja). Niezgodne ze źródłem Znacznik: Anulowanie edycji |
akt. Znacznik: Wycofane |
||
Linia 12:
|przyczyna śmierci = [[rak płuca]]
|miejsce spoczynku = [[Lublin]], cmentarz kościoła św. Agnieszki
|zawód = [[podporucznik]]
|narodowość = polska
|odznaczenia = {{order|OOP|KO}}
Linia 41:
Zarządzeniem Prezydenta RP na uchodźstwie [[Ryszard Kaczorowski|Ryszarda Kaczorowskiego]] z 11 listopada 1989 został powołany na członka [[Rada Narodowa Rzeczypospolitej Polskiej|Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej]] z terenu Francji w trwającej [[VIII Rada Narodowa Rzeczypospolitej Polskiej|VIII kadencji]] (1989-1991)<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Powołanie członków Rady Narodowej R. P. z terenu Francji | czasopismo = [[Dziennik Ustaw|Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej]] | strony = 95-96 | data = Nr 6 z 15 grudnia 1989 | url = https://web.archive.org/web/20150430221210/http://eprints.hist.pl/397/1/1989-12-15_nr6.pdf}}</ref>.
W lutym 1997 roku powrócił na stałe do Polski, zamieszkał w Warszawie, a następnie przeprowadził się do [[Lublin]]a, gdzie współpracował z [[Fundacja Młoda Demokracja|Fundacją Młoda Demokracja]], oraz z [[Fundacja Szczęśliwe Dzieciństwo|Fundacją Szczęśliwe Dzieciństwo]]. Przyjaźnił się m.in. z [[Ewa Kubasiewicz-Houée|Ewą Kubasiewicz-Houée]] i [[Tadeusz Sikora (pieśniarz)|Tadeuszem Sikorą]], poetą i kompozytorem. W Lublinie mieszkał do śmierci w przyczepie kampingowej. Niemniej cieszył się że żyje w wolnej Ojczyźnie od okupacyjnego bolszewizmu przeciw któremu walczył.
W 2006 pisarz i dziennikarz [[Jacek Indelak]], który był konsultantem na planie filmu ''Pistolet do wynajęcia, czyli prywatna wojna Rafała Gan-Ganowicza'', przytoczył swoją rozmowę z Gan-Ganowiczem, gdzie ten na pytanie - „Jak to jest zabić człowieka?” udzielił odpowiedzi: - „Nie wiem. Ja zabijałem tylko wrogów.”<ref name="autonazwa1" />.
| |||