Joseph Paul-Boncour: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Kariera polityczna ==

Paul-Boncour urodził się w [[Saint-Aignan (Loir-et-Cher)|Saint-Aignan]], w departamencie [[Loir-et-Cher]]. Otrzymał wyższe wykształcenie prawnicze na uniwersytecie w [[Paryż]]u. Został aktywistą ruchu robotniczego. Zorganizował prawniczą radę [[Związek zawodowy|związków zawodowych]] (''Bourses du Travail''). Był osobistym sekretarzem premiera [[Pierre-Marie-René Waldeck-Rousseau|Pierre'a Waldecka-Rousseau]] w latach 1898-1902. W roku 1909 został wybrany do [[Parlament Francji#Historia|Izby Deputowanych]] z ramienia [[Parti républicain, radical et radical-socialiste|radykałów]]. Utrzymał miejsce w parlamencie do roku 1914. Przez krótki okres w roku 1911 był ministrem pracy. Po służbie wojskowej w czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]], powrócił do [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzenia Narodowego]].

Przekonawszy się do [[socjalizm]]u, w roku 1916 wstąpił do SFIO ([[Francuska Sekcja Międzynarodówki Robotniczej|Francuskiej Sekcji Międzynarodówki Robotniczej]]). W roku 1931 odszedł z niej, by założyć niezależne ugrupowanie - Socjalistyczną Unię Republikańską (''Union Socialiste Républicaine''), która wkrótce potem połączyła się z Partią Demokratyczną-Republikańską, tworząc ''Parti Démocratique Républicain et Social'' (PDRS). W tym samym roku Paul-Boncour został wybrany do senatu. Zasiadał w nim aż do roku 1940, gdy podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] ustanowiono [[Francja Vichy|reżim w Vichy]]. Podczas kadencji senatora, Paul-Boncour piastował różne stanowiska rządowe oraz dyplomatyczne. Był Stałym Delegatem w [[Liga Narodów|Lidze Narodów]] w latach 1932-36, ministrem wojny w roku 1932, premierem od grudnia 1932 do stycznia 1933, a poza tym - trzykrotnie [[Francuscy ministrowie spraw zagranicznych|ministrem spraw zagranicznych]] (od grudnia 1932 do stycznia 1934, od stycznia do czerwca 1936 oraz w marcu 1938 roku).