Viktor Brack: Różnice pomiędzy wersjami

{{dopracować|or}}

{{Żołnierz infobox

 

== Kariera w partii nazistowskiej ==

Członek [[NSDAP]] i [[Schutzstaffel|SS]] od 1929 roku (w tej ostatniej osiągnął w 1940 roku stopień SS-[[Oberführer]]a). Studiował ekonomię na [[Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium|Uniwersytecie w Monachium]] i przyjaźnił się z [[Heinrich Himmler|Heinrichem Himmlerem]] (był m.in. jego szoferem). Dzięki tej znajomości został w 1936 łącznikiem między SS a Kancelarią Führera (''niem. Kanzlei des Führers''). Brack stopniowo awansował zostając w końcu zastępcą szefa tej Kancelarii [[Philipp Bouhler|Philippa Bouhlera]] i stanął na czele jednej z jej urzędów (tzw. biuro T4). Biuro to rozpatrywało m.in. skargi kierowane do Hitlera z całego obszaru [[III Rzesza|III Rzeszy]].

 

== Akcje T4 i 14f13 ==

„Sławę” biuro Bracka zdobyło dzięki przeprowadzeniu tzw. akcji T4. Zmierzała ona do eksterminacji osób chorych umysłowo, inwalidów i starców na terenie Niemiec. Brack osobiście kierował i nadzorował tę akcję (wyznaczał m.in. personel do jej wykonywania). Do 1941 roku akcja T4 pochłonęła około 50 tysięcy ofiar. Została wstrzymana ze względu na masowe protesty opinii publicznej w Niemczech, na których czele stał zwłaszcza miejscowy Kościół. Ofiary zabijano w komorach gazowych imitujących łaźnie lub sauny, a do bezpośredniego mordowania ludzi używano [[tlenek węgla|tlenku węgla]], sposobu który następnie został wykorzystany do eksterminacji europejskich Żydów. Brack był także odpowiedzialny za tzw. [[Akcja 14f13|akcję 14f13]], czyli wymordowanie niezdolnych do pracy więźniów [[Obozy niemieckie (1933–1945)|obozów koncentracyjnych]]. Sposób zabijania był tu identyczny jak przy akcji T4.

 

== Operacja Reinhardt ==

Doświadczenia nazistów, zdobyte przy okazji akcji T4 zostały przez nich wykorzystane do masowej eksterminacji Żydów w [[obóz zagłady|obozach zagłady]] w [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupowanej Polsce]]. Brack osobiście współdziałał z kierownikiem [[Einsatz Reinhardt|operacji Reinhardt]] [[Odilo Globocnik]]iem przy organizowaniu masowych mordów. Tlenek węgla był używany do zabijania Żydów w obozach w [[Obóz zagłady w Treblince|Treblince]], [[Obóz zagłady w Bełżcu|Bełżcu]], [[Obóz zagłady w Chełmnie nad Nerem|Kulmhofie]] i [[Obóz zagłady w Sobiborze|Sobiborze]] (w [[Auschwitz-Birkenau]] i na [[Lublin (KL)|Majdanku]] stosowano [[Cyklon B]]), a personel kierowniczy obozów zagłady rekrutował się w ogromnej części ze zbrodniarzy biorących uprzednio udział w akcji T4 (m.in. komendanci Treblinki [[Franz Stangl]] i [[Kurt Franz]] czy [[Herbert Lange]], komendant Kulmhofu).