Henryk Gulbinowicz: Różnice pomiędzy wersjami

=== OskarżeniaKrytyka oi nadużycia seksualnenastępstwa ===

W maju 2019, po emisji filmu dokumentalnego ''[[Tylko nie mów nikomu]]'' Marka i Tomasza Sekielskich, został publicznie oskarżony o to, że w 1990 [[molestowanie seksualne|napastował seksualnie]] 16-letniego ucznia Niższego Seminarium Duchownego Franciszkanów w Legnicy{{r|Były uczeń seminarium duchownego oskarżył kardynała Gulbinowicza o molestowanie|Karol Chum złożył w kurii zeznania obciążające kard. Gulbinowicza}}. Wszczęte zostało kościelne postępowanie wyjaśniające{{r|Rzecznik archidiecezji wrocławskiej: pracujemy nad wyjaśnieniem sprawy kard. Gulbinowicza|Karol Chum złożył w kurii zeznania obciążające kard. Gulbinowicza}}, a następnie dochodzenie kanoniczne, prowadzone przez kardynała [[Kazimierz Nycz|Kazimierza Nycza]], arcybiskupa metropolitę warszawskiego{{r|Młyny przemieliły… Kard. Gulbinowicz nie zostanie pochowany w katedrze|Bohater wylany z kąpielą? Publiczny demontaż życiorysu kardynała Gulbinowicza}}. Złożone zostało również zawiadomienie do prokuratury we Wrocławiu, jednakże postępowanie umorzono z powodu przedawnienia karalności czynu{{r|Wrocław: prokuratura odmówiła wszczęcia postępowania przeciw kard. Gulbinowiczowi}}. Ponadto został poddany krytyce za wydanie [[poręczenie osobiste|poręczenia osobistego]] za księdza oskarżonego o napastowanie małoletnich i posiadanie dziecięcej pornografii{{r|Urbańska}} – poręczenie to zostało ocenione jako tuszowanie przypadków wykorzystywania seksualnego małoletnich przez księży{{r|Szostkiewicz|Sporniak}}.

6 listopada 2020 [[Nuncjatura Apostolska w Polsce]] w zdawkowym komunikacie poinformowała, że w wyniku dochodzenia w sprawie oskarżeń wysuwanych wobec hierarchy i innych zarzutów dotyczących jego przeszłości [[Stolica Apostolska]] zarządziła wobec niego: zakaz uczestnictwa w celebracjach i spotkaniach publicznych, zakaz używania insygniów biskupich, pozbawienie prawa do nabożeństwa pogrzebowego i pochówku w katedrze, a także wpłacenie darowizny na rzecz [[Fundacja Świętego Józefa Konferencji Episkopatu Polski|Fundacji św. Józefa]], powołanej przez Konferencję Episkopatu Polski w celu przeciwdziałania [[nadużycia seksualne w Kościele katolickim|nadużyciom seksualnym w Kościele katolickim]]{{r|Komunikat dotyczący kard. Henryka Gulbinowicza}}. W artykułach opublikowanych w mediach watykańskich doprecyzowano, że zarzuty sformułowane wobec kardynała dotyczyły molestowania, stosunków [[homoseksualizm|homoseksualnych]] i współpracy ze [[Służba Bezpieczeństwa (PRL)|Służbą Bezpieczeństwa]]{{r|Sanzioni disciplinari per il cardinale Gulbinowicz|Kard. Gulbinowicz został ukarany przez Stolicę Apostolską}}.

Kontakty ze Służbą Bezpieczeństwa utrzymywał w latach 1969–1985{{r|Łatka}}. Rozmowy prowadził z wysokimi rangą funkcjonariuszami [[Departament IV MSW|Departamentu IV MSW]]{{r|Łatka 142}} z zachowaniem pełnej dyskrecji{{r|Łatka 158...}}, również w tajemnicy przed prymasem [[Stefan Wyszyński|Stefanem Wyszyńskim]] i członkami [[Konferencja Episkopatu Polski|Episkopatu Polski]]{{r|Łatka 169...}}. Podjęcie przez niego tych kontaktów miało wynikać z chęci ułożenia bezkonfliktowych relacji z władzami wojewódzkimi w związku z objęciem rządów w diecezji w Białymstoku, a także istnienia podejrzeń o utrzymywaniu przez niego kontaktów [[homoseksualizm|homoseksualnych]] z pełnoletnimi osobami w młodym wieku{{r|Łatka 148}}. Dalsze rozmowy odbywał z zamiarem uzyskania korzyści dla zarządzanych diecezji, szczególnie w zakresie otrzymania zgód na budowę budynków sakralnych i kurialnych{{r|Łatka 187}}. Spotkania były prowadzone w miłej i serdecznej atmosferze{{r|Łatka 154...}}, w ich trakcie hierarcha kilkukrotnie niechętnie przyjmował drobne upominki{{r|Łatka 158}}. Funkcjonariusze aparatu bezpieczeństwa uzyskiwali od niego wartościowe informacje{{r|Łatka 188...}}. Rozmowy miały formę dialogu operacyjnego{{r|Historyk IPN komentuje ukaranie kard. Gulbinowicza. Ten zbieg terminów nie jest przypadkowy}}, duchowny był traktowany jako kandydat na [[tajny współpracownik|tajnego współpracownika]], a przez pewien czas także [[kontakt operacyjny (osobowe źródło informacji)|kontakt operacyjny]]{{r|Łatka 142}}. Wątpliwość, co do dyskrecji w utrzymywaniu kontaktów, a także kontaktów homoseksualnych jako przyczyny podjęcia rozmów wyrazili [[Włodzimierz Suleja]] i [[Wojciech Polak (historyk)|Wojciech Polak]], stawiając przy tym hipotezę, że podtrzymując rozmowy, mógł on maskować sprawy dla niego ważniejsze, związane z misją Kościoła na terenach ówczesnego ZSRR<ref>[https://apcz.umk.pl/DN/article/view/DN.2021.1.13/28930 Wojciech Polak, Włodzimierz Suleja ''Pytania, które nie zostały zadane... „Dialog należy kontynuować...” Rozmowy operacyjne Służby Bezpieczeństwa z ks. Henrykiem Gulbinowiczem z lat 1969–1985. Studium przypadku, wybór, wstęp, oprac. Rafał Łatka, Filip Musiał, Warszawa–Kraków 2020, Instytut Pamięci Narodowej, ss. 262'', ''Dzieje Najnowsze'', nr 1/2021, s. 330-331, 333]</ref>.

* <ref name="Wiadomości Prowincji św. Jadwigi Zakonu Braci Mniejszych">{{cytuj pismo|czasopismo=Wiadomości Prowincji św. Jadwigi Zakonu Braci Mniejszych|wolumin=nr 8, 35 (2005)|strony=4}}</ref>