Redłowo: Różnice pomiędzy wersjami

Nazwa pochodzi od imienia lub przezwiska ''Redło'', a to od nazwy [[Radło|narzędzia]]; [[Sylaba|nagłosowe]] ''ra-'' → ''re-'' jest typowe dla Polski północnej, w tym [[Język kaszubski|Kaszub]]<ref>{{Cytuj|autor r=[[Hubert Górnowicz]]|redaktor=[[Hubert Górnowicz]], [[Zygmunt Brocki]], (wydanie drugie:) [[Edward Breza]], [[Jerzy Treder]]|rozdział=Gdynia|tytuł=Nazwy miast Pomorza Gdańskiego|data=1999|isbn=83-7017-860-X|wydanie=drugie poprawione i poszerzone|miejsce=Gdańsk|wydawca=Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego|s=108 i 175}}</ref>. W [[1365]] roku Redłowo otrzymało przywilej lokacyjny. Istniejący tu [[folwark]] w czasie [[reformacja|reformacji]] stał się wraz z [[Mały Kack|Kackiem]] siedzibą [[Luteranizm|luteran]], został tu nawet zbudowany [[zbór]] luterański, po którym dzisiaj już nie ma śladu. W [[XVII wiek|XVII]] w. Redłowo stanowiło własność patrycjuszy [[gdańsk]]ich Cyrenbergów, a od [[XVIII wiek|XVIII]] razem z Kolibkami własność rodziny Przebendowskich. W dokumentach [[Zakon krzyżacki|krzyżackich]] z [[1365]] roku nazwa Redłowa brzmiała Gradolewo, w [[1583]] roku widnieje nazwa Radłow, a w [[1888]] Redłowo. Na wzgórzu redłowskim miały w zamierzchłych czasach znajdować się [[Poganie|pogańska]] [[gontyna]] i święte miejsce w otoczeniu starodawnej [[Puszcza (leśnictwo)|puszczy]]. Efektem badań [[archeologia|archeologicznych]] i wykopalisk są ciekawe urny twarzowe. Na początku [[XIX wiek|XIX]] wieku Redłowo stanowiło folwark otoczony lasem. W okresie rozbiorów Redłowotereny przechodziłoRedłowa przechodziły z rąk do rąk niemieckich właścicieli, jak porucznik Foss, Foerster, von Beckmann i Hermann Kulling. biznesmena gdańskiego właściciela Domu Zdrojowego i pasa nadmorskiego w Gdańsku Brzeźnie, założyciela pierwszej konnej linii tramwajowej w Gdańsku Podczas [[Historia Gdyni pod okupacją niemiecką|okupacji]] Niemcy zmienili nazwę dzielnicy na ''Hochredlau''<ref>{{Cytuj|tytuł=Gdynia w okresie II wojny światowej (Gotenhafen 1939-1945) - Opis mapy Gotenhafen|data dostępu=2016-06-13|opublikowany=www.gotenhafen.com.pl|url=http://web.archive.org/web/20160701054615/http://www.gotenhafen.com.pl/gotenhafen_mapa_opis.html}}</ref> , po zakończeniu wojny tereny i majątki zostały odebrane ich właścicielom bez rekompensat.