Mercedes-Benz M 119: Różnice pomiędzy wersjami

Silnik bazował na jednostkach M 116 i M 117. Silniki M119 występowały w różnych konfiguracjach różniących się pojemnością i mocą. Mniejszy z nich o kodzie wewnętrznym M 119.975 E42 o pojemności 4,2 l (4196 cm³) i spektrum mocy od 279-286 KM, klasyczny M 119.974 E50 o pojemności 5,0 l (4973 cm³) i 320-326 KM i cztery limitowane M 119.985 E50 5,0 L AMG (4973 cm³) – 347 KM, 6,0 l (5956 cm³) w wersjach kolejno AMG i Brabusa o różnych mocach, 6,3 L (6292 cm³) w wersji E60 AMG na podwoziu limuzyny W210 limitowanej do zaledwie dwóch sztuk o mocy 416 KM, który pochodził z firmy AMG – tunera współpracującego z Mercedesem i wreszcie wprowadzono także zmodyfikowaną i najmocniejszą odmianę – 6,5 l. Jednostka [[Brabus]]a osiągała moc 450 KM. Silnik 4,2 [[litr]]a został wprowadzony na z początkiem lat 90. Do modeli średniej klasy W124 i luksusowego modelu S W140, jako mniejsza i słabsza alternatywa 5,0 litra. W rzeczywistości silnik 4,2 l nie szczycił się wiele niższym zużyciem paliwa, za to dynamika i osiągi były zauważalnie gorsze. Ponadto silnik 4.2 częściej miewał awarię niż 5.0. Według fachowców{{doprecyzuj|data=2022-06|jakich?}} za branży motoryzacyjnej i testów wykonywanych przez dziennikarzy, optymalnym wyborem w kwestii osiągów i ekonomiki była właśnie jednostka 5.0 o mocy 326 KM. Mercedes w sierpniu 1993 roku przeprowadził [[Face lifting (motoryzacja)|face-lifting]] swojej palety [[samochód osobowy|aut osobowych]] w wyniku, której już w 1992 roku zdławiono nieco moc (6 KM) we wszystkich modelach, tłumacząc się korzystniejszą emisją spalin, szczególnie na rynek amerykański dla którego silnik z myślą był właściwie produkowany. Dzięki tym zabiegom ucierpiały osiągi i moment obrotowy. Silniki łączono był początkowo tylko z 4-biegową skrzynią automatyczną 722.4, lecz w późniejszych latach produkcji wprowadzono także 5-biegową 722.5 ze względów ekonomicznych, w rezultacie auto mogło spalić mniej o 0,5 litra do 1 litra na 100 km. Jednak w opinii wielu fachowców skrzynia 5-biegowa przy bardzo dużych przebiegach była bardziej zawodna niż starszy 4-biegowy odpowiednik. W ostatnich latach producji zastosowano nowocześniejszą 722.6, która zastąpiła 722.5. Silnik 4,2 l i 5,0 l występował także w następcy modelu [[Mercedes-Benz 124|W124]], silnik 4.2 znalazł się mianowicie w [[Mercedes-Benz klasy E|W210 E420]], a także pod postacią nowego topowego modelu sportowego [[Mercedes-Benz klasy E AMG|Mercedes E50 AMG]], który zadebiutował w 1996 jako następca mariażu Mercedesa-Benza z firmą Porsche – modelu [[Mercedes-Benz 500E|Mercedesa 500E]]. Z silnika tej konstrukcji skorzystał również ekskluzywny tuner Mercedesa Brabus, który stworzył silnik 6,0 l, a później 6,5 l, obydwa na bazie silników AMG poprzez podniesienie pojemności i wymiany tłoków. Największy i najmocniejszy model 6,5 l bazujący na silniku 6,0 l osiągał moc 450 KM. Jednak auto wyprodukowano w bardzo niewielkiej liczbie egzemplarzy na specjalnie zamówienie.