Klub Słowackich Turystów i Narciarzy: Różnice pomiędzy wersjami

5 listopada tegoż samego roku zwołano do [[Liptowski Mikułasz|Liptowskiego Świętego Mikułasza]] zjazd, w którym wzięli udział przedstawiciele słowackich oddziałów KČST, Związku Narciarzy Republiki Czechosłowackiej, [[Słowackie Towarzystwo Wspinaczkowe JAMES|Towarzystwa Taterników JAMES]] oraz górskiej służby ratunkowej. Uchwalili oni powołanie Klubu Słowackich Turystów i Narciarzy z siedzibą w Liptowskim Mikułaszu (námiestie Slobody č. 1.), gdzie KČST miał dotąd własny budynek. Przewodniczącym Komitetu Przygotowawczego wybrano [[kieżmark|kieżmarskiego]] prawnika, [[Andrej Pitoňák|Andreja Pitoňáka]]. Jego zadaniem było pozyskanie dla nowej organizacji, zgodnie z rządowym dekretem z 28 października, znajdującego się na terytorium Słowacji mienia Klubu Czechosłowackich Turystów oraz Związku Narciarzy. Rozmowy z zarządem KČST potwierdziły przekazanie wszystkich „słowackich” budynków organizacji, nowemu podmiotowi. Wśród oddanych obiektów znalazły się m.in. [[Schronisko Holubyho|Schronisko Holubego]] (w [[Białe Karpaty|Białych Karpatach]]), [[Schronisko Štefánika|Schronisko Štefánika pod Dumbierem]], [[Schronisko pod Chabencem]], [[Sedlo pod Veľkým bokom|Schronisko pod Veľkim bokiem]] (wszystkie w [[Niżne Tatry|Niżnych Tatrach]]), [[Schronisko pod Kozicą]], [[Schronisko pod Rysami]] (oba w [[Tatry Wysokie|Tatrach Wysokich]]), dom w Liptowskim Mikułaszu ([[Liptów]]), [[Schronisko na Kláštorisku]] (w [[Słowacki Raj|Słowackim Raju]]), [[Schronisko Zadielskie]], [[Schronisko przy Domicy]], dom w [[Jasov]]ie (wszystkie w [[Kras Słowacko-Węgierski|Krasie Słowacko-Węgierskim]]). Część z nich od pierwszego dnia powołania Klubu znalazła się na terytorium, które zgodnie z [[Pierwszy arbitraż wiedeński|arbitrażem wiedeńskim]] zajęły [[Królestwo Węgier (1920–1946)|Węgry]].