Instytut Chemii Przemysłowej: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Przeniesiono z Category:Polskie przedsiębiorstwa chemiczne do Category:Przedsiębiorstwa chemiczne w Polsce przy użyciu Cat-a-lot |
m aktualizacja osób zarządzajacych (powołanie nowego dyrektora), uporządkowanie zakresu badawczego Instytutu, uzupełnienie historii. Znaczniki: Wycofane VisualEditor |
||
Linia 1:
{{Przedsiębiorstwo infobox
|nazwa = Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Chemii Przemysłowej im. Prof. I. Mościckiego
|nazwa oryginalna = Łukasiewicz – IChP
|grafika = Starościńska 5 instytut chemii przemysłowej łukasiewicz.jpg
|opis grafiki = Szyld IChP na budynku przy ul. Starościńskiej 5, dawnej siedzibie Instytutu Biotechnologii i Antybiotyków
Linia 7:
|siedziba = [[Warszawa]]
|adres = ul. Rydygiera 8
|data założenia = 1916
|data likwidacji =
|forma prawna = [[instytut badawczy]]
|prezes =
|dyrektor = dr inż.
|przewodniczący RN =
|udziałowcy =
Linia 29:
|współrzędne =
|commons =
|www = https://ichp.lukasiewicz.gov.pl
}}
'''Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Chemii Przemysłowej
== Historia ==
Linia 46:
1 czerwca 2020 r. należące do Sieci Badawczej Łukasiewicz: Instytut Farmaceutyczny (Łukasiewicz – IF) oraz Instytut Biotechnologii i Antybiotyków (Łukasiewicz – IBA) zostały włączone do Instytutu Chemii Przemysłowej imienia Profesora Ignacego Mościckiego (Łukasiewicz – ICHP).
==
Jednym z pierwszych najważniejszych osiągnięć naukowo-technologicznych Instytutu była synteza sztucznego kauczuku (KER-u) w 1935 r. i uruchomienie czwartej na świecie fabryki kauczuku syntetycznego (1938).
W okresie międzywojennym dyrektorami Chemicznego Instytutu Badawczego byli prof. dr [[Ignacy Mościcki]] (1922–1926), dr [[Zenon Martynowicz]] (1926–1935) i prof. dr [[Kazimierz Kling]] (1935–1939). Pierwszą stworzoną jednostką był Dział I Przemysłu Nieorganicznego, powstały w 1926, którym kierował dr [[Ludwik Wasilewski]], a następnie inż. [[Jakub Zaleski]]. Ponadto w instytucie pracował m.in. [[Tadeusz Zieliński (architekt)|Tadeusz Zieliński]]. Po wojnie pracownikami byli: [[Stanisław Pasynkiewicz]], [[Józef Obłój]], [[Józef Szarawara]], [[Jan Jagielski]], [[Cyprian Kosiński]]. Dyrektorami byli [[Edward Grzywa]], od 2002 do 2007 [[Jacek Kijeński]], w latach 2007–2012 [[Józef Menes]], 2012–2016 [[Regina Jeziórska]]. Od 2016 roku dyrektorem Instytutu jest Paweł Bielski. ▼
Opracowanie i światowe wdrożenia polskiej technologii wytwarzania cykloheksanonu z benzenu, mieszaniny c-nonu i c-nolu oraz kaprolaktamu – to kolejne ze spektakularnych osiągnięć Instytutu. Pierwszą instalację półtechniczną uruchomiono w Zakładach Azotowych w Tarnowie w 1962 r.
'''Zakres działalności:'''▼
* Badania naukowe, przemysłowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk chemicznych i technicznych, farmacji i biotechnologii▼
* Wytwarzanie leku cytostatycznego Biodribin® stosowanego przeciw białaczce włochatokomórkowej▼
* Komercjalizacja i wdrażanie wyników prac badawczo-rozwojowych do praktyki przemysłowej▼
Krokiem milowym w obszarze farmacji było wdrożenie do produkcji – w latach dziewięćdziesiątych – preparatu przeciwbiałaczkowego BIODRIBIN® na bazie kladrybiny wyprodukowanej w Instytucie. W 2000 r. wdrożono w BIOTON S.A. autorską technologię wytwarzania substancji insuliny ludzkiej oraz jej form gotowych serii GENSULIN®. To pierwszy polski lek wytwarzany metodą inżynierii genetycznej.
Obecnie w obszarze farmacji Instytut oferuje kompleksowe opracowania i wdrożenia technologii wytwarzania produktów leczniczych oraz substancji czynnych (API). Są one wytwarzane w najwyższych standardach GMP, CEP i ASMF na bazie własnych autorskich technologii i wdrożeń. Instytut jest kluczowym wytwórcą API na rynku polskim (drugim pod względem wielkości produkcji wg IQVIA) i posiada w swojej ofercie 8 substancji czynnych.
Z kolejnych kluczowych wdrożeń warto wymienić także technologię otrzymywania TDI (główny surowiec do produkcji poliuretanów) – nowatorski proces fosgenowania TDA, zakupiony przez BASF (2012); nanokompozyty PVC – instalacja przemysłowa w Anwil SA (2015) czy opracowanie technologii procesu współuwodornienia frakcji ropopochodnych z olejami roślinnymi lub tłuszczami zwierzęcymi jako źródła biokomponentów dla oleju napędowego PKN Orlen S.A. (2019) i technologii otrzymywania węglowodorów ciekłych z olejów naturalnych (technologia HVO – 2022).
== Dyrektorzy i kadra ==
▲W okresie międzywojennym dyrektorami Chemicznego Instytutu Badawczego byli prof. dr [[Ignacy Mościcki]] (1922–1926), dr [[Zenon Martynowicz]] (1926–1935) i prof. dr [[Kazimierz Kling]] (1935–1939). Pierwszą stworzoną jednostką był Dział I Przemysłu Nieorganicznego, powstały w 1926, którym kierował dr [[Ludwik Wasilewski]], a następnie inż. [[Jakub Zaleski]]. Ponadto w instytucie pracował m.in. [[Tadeusz Zieliński (architekt)|Tadeusz Zieliński]]. Po wojnie pracownikami byli: [[Stanisław Pasynkiewicz]], [[Józef Obłój]], [[Józef Szarawara]], [[Jan Jagielski]], [[Cyprian Kosiński]]. Dyrektorami byli [[Edward Grzywa]], od 2002 do 2007 [[Jacek Kijeński]], w latach 2007–2012 [[Józef Menes]], 2012–2016 [[Regina Jeziórska]].
== Obszary działalności ==
'''Strategiczne obszary działania:'''
▲* Badania naukowe, przemysłowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk chemicznych i technicznych, farmacji i biotechnologii
* Nowoczesne materiały i kompozyty polimerowe
* Recykling i technologie zeroemisyjne
*
* Opracowywanie formulacji i technologii wytwarzania produktów leczniczych, w tym biofarmaceutyków, wyrobów medycznych, suplementów diety oraz środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego
* Produkcja substancji czynnych [API] na bazie własnych rozwiązań
* Analityka Farmaceutyczna obejmująca badania substancji czynnych, produktów leczniczych, substancji pomocniczych, surowców farmaceutycznych oraz badania farmakokinetyczne
▲* Wytwarzanie leku cytostatycznego
* Inżynieria genetyczna i biosynteza
▲* Komercjalizacja i wdrażanie wyników prac badawczo-rozwojowych do praktyki przemysłowej
* Modelowanie procesów technologicznych [Ansys Fluent, ChemKin, ChemCad]▼
▲* Modelowanie procesów technologicznych
* usługi z zakresu REACH i CLP
* działania na rzecz Ochrony Warstwy Ozonowej i Klimatu (BOWOiK)
* działalność wydawnicza (czasopismo "Polimery")
== Zobacz też ==
Linia 89 ⟶ 92:
== Linki zewnętrzne ==
* {{instytucje naukowe|3745}}
* [https://ichp.lukasiewicz.gov.pl Strona instytutu]
{{Kontrola autorytatywna}}
|