Lech Wałęsa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa przek., WP:SK, dr. |
Istnieją poważne poszlaki mówiące o podpisaniu pewnych deklaracji i nawiązania współpracy w celu zdemaskowaniu przeciwników politycznych Wałęsy. Podczas filmu ,,Plusy ujemne i plusy dodatnie" jest to widoczne Znaczniki: Wycofane VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 25:
|imię i nazwisko = Lech Wałęsa
}}
{{Wymowa|Pl-Lech Wałęsa.ogg|'''Lech Wałęsa'''}} (ur. [[29 września]] [[1943]] w [[Popowo (gmina Tłuchowo)|Popowie]]) – [[Polska|polski]] [[robotnik]], [[Działacz społeczny|działacz]] [[związek zawodowy|związkowy]] i [[polityk]], [[Dysydent (polityka)|dysydent]], były współpracownik [[
Podjąwszy w 1967 pracę jako [[elektryk]] w [[Stocznia Gdańska|Stoczni Gdańskiej]], został działaczem związkowym. W czasie wydarzeń [[Grudzień 1970|grudnia 1970]] wchodził w skład komitetu strajkowego stoczni. Za działalność związkową był niejednokrotnie represjonowany przez władze PRL – był poddawany inwigilacji, aresztowany, a w 1976 został zwolniony z pracy. W latach 70-tych przyjął kryptonim ,,Bolek" i podpisywał dokumenty Służby Bezpieczeństwa.
W [[Sierpień 1980|sierpniu 1980]] odegrał kluczową rolę w negocjacjach, które doprowadziły do zawarcia [[Porozumienia sierpniowe|porozumień sierpniowych]] – przełomowej ugody między strajkującymi robotnikami i rządem. Był współzałożycielem ruchu związkowego [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|„Solidarność”]], a 17 września 1980 został wybrany na jego przewodniczącego. Po wprowadzeniu [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego w Polsce]] 13 grudnia 1981 i delegalizacji „Solidarności” został ponownie aresztowany, a następnie [[Internowanie|internowany]]. Władze PRL chciały skłonić go do współpracy i wykorzystać propagandowo w roli przewodniczącego kontrolowanej przez siebie, nowej „Solidarności”, jednak ten odmówił pertraktacji. Zwolniony z aresztu w listopadzie 1982, kontynuował działalność jako przywódca podziemnej „Solidarności” aż do końca lat 80.
|