Edward Ochab: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
Kemot696 (dyskusja | edycje)
→‎Życiorys: osobisty pogląd autora, że Ochab znalazłby się w ZSRR
Znacznik: Wycofane
Linia 45:
W 1912 rozpoczął naukę w ośmioletniej Szkole Wydziałowej w Krakowie, dającej wykształcenie podstawowe. Od stycznia do września 1921 pracował jako [[robotnik]] w drukarni oraz warsztatach powroźniczych. Przez cztery lata uczył się w [[Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie|Akademii Handlowej w Krakowie]] (ówcześnie odpowiednik liceum ekonomicznego), utrzymując się z [[korepetycje|korepetycji]]. Po ukończeniu szkoły i uzyskaniu [[matura|matury]] został we wrześniu 1925 [[Księgowy|buchalterem]] w Składnicy Kółek Rolniczych w [[Wieliczka|Wieliczce]]. W roku akademickim 1926/1927 zaliczył roczny wyższy naukowy kurs spółdzielczy przy [[Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie|Wydziale Rolniczym]] [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]], uzyskując znakomite oceny<ref>''W [[Archiwum Akt Nowych]] zachowało się wystawione14 lipca 1927 r. świadectwo ukończenia kursu, dzięki czemu możemy się przekonać, że przyszły przywódca PZPR otrzymał znakomite oceny. Tylko z nauki o bankowości oraz rachunkowości kupieckiej i spółdzielczej uzyskał noty „dobre”, z nauki o handlu rolniczym, a także z polityki agrarnej – „celujące”, z pozostałych dziesięciu przedmiotów – „bardzo dobre”''[[Jerzy Eisler]], ''Siedmiu Wspaniałych'', Warszawa 2014, Wyd. Czerwone i Czarne, ISBN 978-83-7700-042-7,s.105.</ref>{{odn|Eisler|2014|s=105}}. W tym samym roku została mu przyznana wojskowa kategoria „B”. Po rocznym odroczeniu 15 czerwca 1928 Powiatowa Komisja Uzupełnień [[Kraków|Kraków-Miasto]] przyznała mu kategorię „A”. 1 sierpnia 1928 został skierowany do [[Szkoła Podchorążych Rezerwy|Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty]] w [[Zaleszczyki|Zaleszczykach]]. Z powodu sympatii komunistycznych i niesubordynacji w październiku został usunięty ze Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty. W lutym 1928 uzyskał prawo do skrócenia służby wojskowej do 15 miesięcy{{odn|Eisler|2014|s=106}}. Od stycznia 1928 pracował w [[Spółdzielczość|organizacjach spółdzielczych]] ''Społem'' , w marcu 1928 został kierownikiem Robotniczej Spółdzielni Spożywców „Naprzód” w [[Radom]]iu.
 
Latem 1929 wstąpił do [[Komunistyczna Partia Polski|Komunistycznej Partii Polski]], został aktywistą partyjnym. Pięciokrotnie aresztowany, spędził łącznie w więzieniach sześć i pół roku. Należał też do [[Komunistyczny Związek Młodzieży Polski|Komunistycznego Związku Młodzieży Polski]]<ref name=":0" />. Sekretarz komitetów okręgowych KPP w Radomiu, Krakowie, Łodzi, na Śląsku i na Pomorzu. Odbudowywał struktury partii w Poznaniu po dokonanych tam aresztowaniach działaczy komunistycznych. W listopadzie 1938 skazany na karę 10 lat więzienia – dzięki czemu uniknął represji [[Wielki terror (ZSRR)|''wielkiej czystki'']], które dotknęły działaczy KPP przebywających w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]{{odn|Eisler|2014|s=108}}<ref>Marcin Jurek: ''W polskiej Wandei. KPP w województwie poznańskim w czasach II RP'', IPN 2021, ISBN978-83-8229-177-3, s. 258.</ref>.
 
==II wojna światowa==