Aleksiej Małajew: Różnice pomiędzy wersjami

Od 20 stycznia 1890 do 12 marca 1899 roku pełnił różne obowiązki w Kancelarii Generał-Gubernatora Warszawskiego. Zatrudniony jako pomocnik referenta w randze sekretarza kolegialnego (X ranga cywilna, nadana 9 stycznia), 1 listopada 1892 roku mianowany urzędnikiem do specjalnych poruczeń VI klasy przy generał-gubernatorze. Od 12 czerwca 1895 roku pełnił obowiązki urzędnika do specjalnych poruczeń V klasy, choć oficjalny awans nastąpił dopiero 24 stycznia 1899 roku. W tym czasie został trzykrotnie awansowany w tabeli rang: 4 maja 1892 roku został mianowany radcą tytularnym (IX ranga cywilna), 16 marca 1895 roku został awansowany do rangi asesora kolegialnego (VIII cywilna), zaś po trzech latach, 11 listopada 1898 roku został radcą nadwornym (VII ranga cywilna). Jednym z pierwszych przydziałów Małajewa była praca w komisji zajmującej się finansami [[Warszawskie Teatry Rządowe|Warszawskich Teatrów Rządowych]] – pełnił w niej obowiązki referenta od 28 maja 1892 roku. Zdarzyło mu się również prowadzić tajne śledztwo (przydział 10 września 1893 roku) i zajmować się {{link-interwiki|Spis powszechny w Imperium Rosyjskim|tekst=spisem powszechnym 1897 roku|Q=Q2163579}} (w odpowiedniej komisji od 14 stycznia). Nadzorował też od 3 stycznia 1898 roku podległą Kancelarii drukarnię. Gros swojej działalności służbowej w tym okresie poświęcił jednak sprawie budownictwa cerkiewnego. Zaczął od nadzorowania prac budowlanych w guberniach [[gubernia lubelska|lubelskiej]], [[gubernia łomżyńska|łomżyńskiej]], [[gubernia siedlecka|siedleckiej]] i [[gubernia suwalska|suwalskiej]] (22 grudnia 1892–20 maja 1894), od lipca 1897 roku był zastępcą przewodniczącego komisji zajmującej się remontem [[Cerkiew i monaster Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Warszawie|cerkwi pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Warszawie]], przede wszystkim jednak zajmował się kwestią budowy w stolicy generał-gubernatorstwa [[Sobór św. Aleksandra Newskiego w Warszawie|soboru św. Aleksandra Newskiego]]. W komitecie zasiadł 6 listopada 1893 roku, najpierw w charakterze pomocnika referenta, a od 13 października 1895 roku już jako referent. Przynajmniej trzy ostatnie z jego pięciu delegacji poza kraj nadwiślański były związane z budową świątyni – kolejno jeździł do [[Petersburg]]a (14 kwietnia 1896 roku), do [[gubernia czernihowska|guberni czernihowskiej]] (5 lutego 1897 roku) i trzy razy do obu stolic imperium: 28 maja 1897 roku, 5 lipca i 10 grudnia 1898 roku. Kwestia budowy tej świątyni zajmowała Małajewa nawet po opuszczeniu Warszawy – 13 maja 1899 roku został członkiem komitetu{{Odn|Górak|Kozłowski|Latawiec|2015|s=295–296}}.

 

 

Aleksiej Nikołajewicz Małajew zmarł na [[Gruźlica człowieka|gruźlicę płucną]] 14 maja 1902 roku. Do śmierci wicegubernatora doszło w [[Siedlce|Siedlcach]], gdy ten wracał z podróży zagranicznej. Na stanowisku wicegubernatorskim ponownie zastąpił go Konstantin Stiefanowicz. Dwudziestosześcioletnia wdowa otrzymała roczną emeryturę w wymiarze 1400 rubli{{Odn|Górak|Kozłowski|Latawiec|2015|s=44;295–296}}.