Altmark (1937): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
→Służba: + opis kontroli |
||
Linia 32:
Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej, w sierpniu 1939, "Altmark" został skierowany na [[Atlantyk]] w celu wspierania planowanych tam działań rajderskich ciężkiego krążownika (tzw. [[pancernik kieszonkowy|pancernika kieszonkowego]]) "[[Admiral Graf Spee]]". Po pobraniu zapasu paliwa w [[Stany Zjednoczone|USA]], "Altmark" spotykał się kilkukrotnie z "Grafem Spee" i zaopatrywał go w paliwo i żywność, przejmując z niego przy tym [[jeniec wojenny|jeńców]] z zatopionych brytyjskich statków handlowych. Ostatni raz okręty spotkały się 6 grudnia 1939. Po samozatopieniu "Grafa Spee" po [[bitwa u ujścia La Platy|bitwie u ujścia La Platy]], w lutym [[1940]] "Altmark" z 303 jeńcami na pokładzie skierował się z południowego Atlantyku do Niemiec, opływając od północy Wielką Brytanię i następnie w dół wzdłuż wybrzeża Norwegii. Mimo, że był w istocie pomocniczym okrętem wojennym, nosił niemiecką [[bandera|banderę]] handlową.
16 lutego okręt był pobieżnie kontrolowany przez dwa norweskie [[torpedowiec|torpedowce]],
"Altmark" został następnie odholowany do Niemiec i poddany remontowi. 6 sierpnia 1940 zmieniono jego nazwę na '''"Uckermark"'''. 12 września 1940 w drodze na Atlantyk został uszkodzony na [[mina morska|minie]] i powrócił na remont do Kilonii. W okresie styczeń-marzec [[1941]] wspierał działania pancerników "[[Scharnhorst (pancernik)|Scharnhorst]]" i "[[Gneisneau]]" podczas operacji ''Berlin'' - udanego przerwania się tych okrętów na Atlantyk.
|