Głowica elektromagnetyczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m -podpis
Stepa (dyskusja | edycje)
+lnk
Linia 1:
[[Grafika:Glowica_elektromagnetyczna.jpg|300px|right|thumb|Głowice elektromagnetyczne [[magnetofon]]owe. Na pierwszym planie głowica [[stereo|stereofoniczna]] polskiej produkcji uniwersalna do [[magnetofon kasetowy|magnetofonu kasetowego]], zapisująco-odczytująca, z tyłu głowice węgierskie [[magnetofon szpulowy|szpulowego magnetofonu]] studyjnego [[Mechlabor]].]]
 
'''Głowica elektromagnetyczna''' - element konstrukcyjny urządzeń dokonujących odczytu/zapisu na nośniku [[ferromagnetyzm|ferromagnetycznym]], np drucie stalowym lub taśmie z [[tworzywo sztuczne|tworzywa sztucznego]] pokrytej materiałem ferromagnetycznym.
 
Głowica stanowi cewkę, której rdzeń ma szczelinę, nad którą przesuwa się taśma. W czasie zapisu zmiany pola elektromagnetycznego w szczelinie powodują zmiany [[namagnesowanie|namagnesowania]] taśmy, a podczas odczytu zmiany pola elektromagnetycznego taśmy powodują wzbudzenie napięcia w cewce głowicy.
 
Rdzenie głowic wykonywane są z cienkich blach [[Permaloj|permalojowych]], ze stopów sen-alloy, sen-dust itp. Głowice posiadają dwie szczeliny :
Linia 9:
-tylną (głowice odtwarzające i uniwersalne jej nie posiadają)
Szerokość szczeliny roboczej dla głowicy zapisującej powinna by równa połowie grubości warstwy magnetycznej taśmy, zaś dla głowicy odczytującej szerokość ta powinna być jak najmniejsza aby uzyskać
jak największe pasmo przenoszenia (szerokość szczeliny 0,5-1μm1 [[mikrometr|μm]]). W głowicach uniwersalnych jest szerokość szczeliny roboczej jest kompromisem pomiędzy powyższymi wartościami. Szczelina tylna w głowicy zapisującej ma redukować pozostałość magnetyczną, unikając w ten sposób trwałego [[namagnesowanie|namagnesowania]] głowicy.
 
Zobacz też: [[Głowica odczytująco-zapisująca]]